W gorącym i pustynnym Dorne, na południowo-wschodnim krańcu Westeros, znajduje się twierdza rodu Martellów – Słoneczna Włócznia (Sunspear).
Tę dornijską warownię wybudowano na wysuniętym w głąb Wąskiego Morza skalisto-piaszczystym cyplu, z trzech stron otoczonym wodą. W głównej mierze zamek powstał z cegieł i słomy (błotnych cegieł wypalanych prawdopodobnie w słońcu), ale również ze szlachetniejszego surowca – piaskowca, bloków skalnych, marmurów i …złota. Mury Słonecznej Włóczni gościły m.in.: Rhaenys Targaryen w czasach Podboju Aegona Zdobywcy, Jona Arryna po rebelii Roberta oraz Myrcellę Baratheon.
Ufortyfikowany zamek sąsiaduje z rozległym miastem cieni (the shadow city) o specyficznym zapachu, będącym mieszanką kurzu, potu, piasku, smoły, morskiej wody, wodorostów i dymu. Owe osiedle u zachodniego podnóża twierdzy ożywa po zmroku, gdy chłód nocy przegania nieznośne, dzienne upały.[i] Najbliżej zamkowych murów przycupnęły domy kupieckie, przeróżne sklepy i pozbawione okien chaty. Dalej od warowni znajdują się stajnie, zajazdy, winne szynki, domy rozkoszy i przeróżne inne budowle – wszystkie wniesiono z błotnych cegieł. Niektóre budynki posiadają nawet własne fortyfikacje, bądź wchodzą w zakres chronionego skomplikowaną siecią zamkowych murów terenu. Miasto cieni nie może się równać ani wielkością, ani wspaniałością z Wolnymi Miastami Essos, jednak jest osiedlem najbliżej spełniającym kryteria miasta, jakie można napotkać w pustynnym Dorne. Prawdopodobnie w obrębie tego osiedla nie ma przystani portowej. Wymiana handlowa ma dokonywać się w Mieście z Desek (the Planky Town) – porcie znajdującym się u ujścia Zielonej Krwi (głównej rzeki Dorne – the Greenblood), na południowy-zachód od Słonecznej Włóczni. Jednak do Słonecznej Włóczni przybywają karawany kupców, nim wyruszą w długą drogę przez czerwone i białe piaski pustyni do Książęcego Przejścia (the Prince’s Pass) w Czerwonych Górach (the Red Mountains), oddzielających Dorne od krain żyznego Reach.
W zakresie potrójnych murów Słonecznej Włóczni mieści się Stary Pałac (the Old Palace). Najszybsza droga do Starego Pałacu wiedzie przez Potrójną Bramę (the Threefold Gate) – szereg bram osadzonych w linii prostej w rzędzie potrójnych Krętych Murów (the Winding Walls). Droga ta jest wybrukowana cegłami. Inne kręte ścieżki wiodą przez wąskie alejki, ukryte dziedzińce i hałaśliwe bazary. Trzy największe wieże Starego Pałacu to Włócznia (the Spear Tower), Wieża Słońca (the Tower of the Sun) oraz Piaskowy Okręt (the Sandship). Kręte Mury wybudowane przed około 700 laty niczym wąż opasają Stary Pałac.
Popołudniowe cienie były już długie i ciemne, a słońce czerwone i obrzękłe jak stawy księcia, gdy wreszcie ujrzeli na wschodzie wieże Słonecznej Włóczni. Pierwsza pojawiła się na horyzoncie smukła Włócznia, wysoka na sto pięćdziesiąt stóp i ukoronowana iglicą z pozłacanej stali, która zwiększała jej wysokość o dodatkowe trzydzieści stóp. Druga była potężna Wieża Słońca z kopułą ze złota i barwionego szkła, a na koniec ciemnobrązowy Piaskowy Okręt, wyglądający jak jakaś monstrualna dromona, która obróciła się w kamień po wyrzuceniu na piasek przez morskie fale.[ii]
Włócznia jest najwyższą wieżą – wznosi się na 150 stóp (około 46 metrów). Jest zbudowana z piaskowca, smukła i zwieńczona pozłacaną stalową włócznią, co dodaje jej kolejne 30 stóp wysokości (ok. 9 m). To na szczycie tej wieży znajdują się cele, w których są przetrzymywani szlachetnie urodzeni więźniowie. Okna w najwyżej położonych pomieszczenia Włóczni są najszersze, zaś niektóre z otworów okiennych komnat położonych niżej są wąskie niczym grot strzały.[iii]
Na zachód od Włóczni znajduje się Wieża Słońca – potężna budowla z kopułą wykonaną ze złota i barwionego szkła. To w Wieży Słońca rezyduje książę Dorne, gdy z rzadka obecny jest w Słonecznej Włóczni – ponieważ Doran Martell nade wszystko lubi spędzać czas w swych ulubionych Wodnych Ogrodach (the Water Gardens), do których wiedzie ze Słonecznej Włóczni 9 mil traktu (ok. 14,5 km) brzegiem Wąskiego Morza. W Wieży Słońca pod złotą kopułą mieści się okazała sala tronowa, do której to komnaty wiodą długie, kamienne schody. Ponieważ kolorowe i grube szkło użyte do konstrukcji kopuły przepuszcza wielobarwne promienie słoneczne, blady marmur okrągłej sali tronowej mieni się za dnia feerią barw. Na podwyższeniu znajdują dwa trony, a wokół podium rozmieszczonych jest wiele poduszek – przeznaczonych dla dworzan. Oba trony są bliźniaczo do siebie podobne – z tą różnicą, że mają odmienne zdobienia wysoko na oparciach pleców. Jeden z tronów intarsjowany jest złotą włócznią Martellów. Drugi zaś – wizerunkiem gorejącego słońca Rhoyne, które to powiewało na masztach statków legendarnej Nymerii, walecznej królowej, która przybyła do Dorne przed tysiącem lat zza Wąskiego Morza. Książę Doran zasiadał na tronie zdobionym włócznią, zanim jeszcze choroba nie zmusiła go do korzystania z fotela na kółkach.
Ostatnią z okazałych wież Słonecznej Włóczni jest Piaskowy Okręt – ogromna, przysadzista budowla w kolorze burego, ciemnobrązowego piasku i w kształcie potężnego dromonu. Przypomina żaglowiec, który zamienił się kamień. Jest to najstarsza część Słonecznej Włóczni. Jeszcze sprzed przybycia Nymerii na czele Rhoynarów.
Tak oto wygląda stolica piaszczystego Dorne, siedziba rodu Nymeros Martell – powszechnie znanego jako Martell, który włada Dorne od tysiąca lat. Stolica krainy tak odmiennej w swych prawach i zwyczajach od reszty Westeros. Krainy, która oparła się podbojowi Aegona przed 300 laty i dopiero blisko dwa wieki później poprzysięgła wierność Żelaznemu Tronowi, pieczętując sojusz węzłem małżeńskim między rodami Targaryenów i Martellów. Czy zaręczyny Myrcelli Baratheon i księcia Trystane’a scementują kolejny sojusz? A Dorne – kraina rozsławiona przez zdradliwe głębokie piaski pustyni, mocne czerwone wina, pikantne potrawy, soczyste cytrusy, gorące kobiety, zabójcze skorpiony i piaskowe węże – włączy się do gry o Żelazny Tron? Koronny towar eksportowy Słonecznej Włóczni w nadchodzących „Wichrach Zimy”? Żmijowe Bękarcice! Westeros, miej się na baczności!
autor: Maegi
Przypisy:
[i] GRRM, Uczta dla wron: Cienie śmierci, tłum. Michał Jakuszewski, wyd. Zysk i Ska 2006, rozdział 13: Zbrukany rycerz, str. 264.
[ii] GRRM, Uczta dla wron: Cienie śmierci, tłum. Michał Jakuszewski, wyd. Zysk i Ska 2006, rozdział 2: Kapitan straży, str. 62.
[iii] GRRM, Uczta dla wron: Sieć spisków, tłum. Michał Jakuszewski, wyd. Zysk i Ska 2006, rozdział 40: Księżniczka w wieży, str. 326.