Jaqen H’ghar

Młody, szczupły, przystojny mężczyzna, którego włosy na jednej połowie głowy są czerwone, zaś na drugiej – białe. Zawsze się uśmiecha. Dba o higienę osobistą. O sobie i o innych mówi w trzeciej osobie. Pochodzi z Wolnego Miasta Lorath.

Jaqen cechuje się znakomitym słuchem – jest w stanie usłyszeć bezszelestnie podkradającą się Aryę. Dziewczynka ma niekiedy wrażenie, że tajemniczy mężczyzna czyta w jej myślach.

Starcie królów

Jaqen jest jednym z trzech więźniów transportowanych przez Yorena na Mur. Wyciągnięci z najgłębszej ciemnicy, podróżują zamknięci na wozie i skuci kajdanami, a zdaniem Aryi nawet Yoren się ich obawia. W odróżnieniu od swych towarzyszy H’ghar jest uprzejmy, a jego sposób wysławiania się wskazuje na pewne wykształcenie. Więzień w jakiś sposób przypomina Aryi jej dawnego nauczyciela, Syria Forela. Podczas ataku Amory’ego Lorcha na ludzi Yorena Jaqen i jego towarzysze znajdują się w płonącej stajni. Skuci łańcuchami, zamknięci za kratami wozu, nie mają szans na ucieczkę. Lorathijczyk błaga Aryę o pomoc. Dziewczynka podrzuca mu siekierę, po czym ucieka przed pożarem.

Wkrótce H’ghar wraz z ludźmi ser Amory’ego przybywa do Harrenhall. Wśród osób służących w potężnej twierdzy rozpoznaje Aryę. Mężczyzna przyznaje, że dziewczynka uratowała życie jego i dwójki towarzyszy, a ponieważ Czerwony Bóg (prawdopodobnie ognisty R’hllor) wyciągał po nich swe ręce, trzeba spłacić należy mu dług. Jaqen stwierdza, że zapłatą za życie może być tylko śmierć i proponuje Aryi następującą umowę: dziewczynka wybierze trzy dowolne osoby, a on je uśmierci. Arya wskazuje wyróżniających się okrucieństwem ludzi ser Gregora Clegane’a: Chiswycka oraz Weese’a. H’ghar zabija ich obu.

Jaqen podczas rozmowy w bożym gaju przyznaje, że zna prawdziwą tożsamość dziewczynki. Przy ostatnim nazwisku Arya próbuje wymóc na Jaqenie pomoc w uwolnieniu przetrzymywanych w Harrenhall ludzi z Północy. Gdy ten odmawia, dziewczynka wymawia jego imię jako ostatniej ofiary, a mężczyzna po raz pierwszy okazuje strach. Szantażowany, zgadza się na propozycję Aryi i wraz z Dzielnymi Kompanionami i towarzyszami z wozu zabijają ludzi ser Amory’ego.

Dziewczynka odwołuje imię Jaqena, jednak ten stwierdza, że musi umrzeć. Przesuwa ręką przed swoją twarzą i tym prostym gestem zmienia całkowicie swoje oblicze. W miejsce mężczyzny o biało-rudych włosach pojawia się człowiek o pełniejszej twarzy, haczykowatym nosie, ciemnych oczach i kędzierzawej czuprynie. Jeden z jego zębów staje się złoty, a na policzku pojawia się blizna. Wraz ze zmianą wyglądu zmienia się też sposób mówienia Jaqena, który odtąd zwraca się do Aryi w drugiej osobie. Na pożegnanie mężczyzna daje dziewczynce żelazną monetę i mówi, że jeśli chciałaby go kiedyś spotkać, niech uda się do Braavos. Pieniążek i słowa valar morghulis mają zapewnić jej podróż każdym z braavoskich statków.

Teorie fanów

Fakt, iż Jaqen kojarzył się Aryi z Syriem Forelem oraz to, że znał jej prawdziwe imię jest dla części czytelników dowodem na to, że ci dwaj mężczyźni to jedna i ta sama osoba. Człowiek, którego dziewczynka znała jako Syria Forela, po walce z królewskimi ludźmi i ucieczce przed ser Merynem miał zmienić tożsamość i przybrać wygląd Jaqena. H’ghar mówi Aryi na pożegnanie, że będzie mogła go spotkać w Braavos, czyli w Wolnym Mieście, w którym jej ”nauczyciel tańca” mieszkał kilka lat.

Nowa twarz Jaqena H’ghara do złudzenia przypomina oblicze Alchemika, który pojawia się w prologu Uczty dla wron. Alchemik ma pełne policzki, niewielką bliznę na twarzy, haczykowaty nos i gęste, kędzierzawe, czarne włosy. Kupuje od Pate’a wykradziony jednemu z arcymaestrów klucz, którym, jak wieść głosi, można otworzyć wszystkie drzwi w Cytadeli maestrów. Nowicjusz umiera po spotkaniu z Alchemikiem (a jego śmierć dziwnie przypomina zgon pierwszej ofiary Aryi, wskazanej jej w Domu Czerni i Bieli), ale w epilogu tomu czwartego chłopak pojawia się ponownie. Fani podejrzewają, iż tożsamość Pate’a przejął mężczyzna znany niegdyś jako Jaqen H’ghar.
Najprawdopodobniej Jaqen H’ghar jest jednym z Ludzi Bez Twarzy, wszechstronnych zabójców, którym nie jest obca magia i którzy potrafią zmieniać rysy twarzy. Pytania o to, czego lub kogo Ludzie Bez Twarzy szukają w Cytadeli, czy mają na kogoś zlecenie, czy na własną rękę starają się poznać tajemnice maestrów, pozostają jak na razie bez odpowiedzi.

Ciekawostki

Tom Wlaschiha wyznał w jednym z wywiadów (1), że charakterystyczny dla Jaqena sposób wypowiadania się w trzeciej osobie przypominał mu sposób mówienia Winnetou, wodza Apaczów.

Cytaty

„Za życie można zapłacić tylko śmiercią.”
(George R. R. Martin, Starcie królów, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2000, str. 425)

„Z bogów nie wolno drwić, dziewczynko.”
(George R. R. Martin, Starcie królów, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2000, str. 618)

Asia Witek
(fot. materiały prasowe HBO)

Przypisy:
(1) http://www.hollywoodreporter.com/live-feed/game-thrones-jaqen-hghar-season-789855