Z domu Redwyne, zwana Królową Cierni.
Delikatna, drobna staruszka. Białowłosa, krucha, o miękkich dłoniach pokrytych plamami. Babcia Margaery, Lorasa, Garlana i Willasa Tyrellów, matka Mace’a Tyrella. Jej mężem był Luthor Tyrell, który zginął w wypadku podczas polowania.
Olenna krytycznie odnosi się do osób ze swego otoczenia. Jest bardzo inteligentna, a zarazem wybitnie złośliwa. Nie liczy się z konwenansami, narzuca otoczeniu swoją wolę. Cersei jej nie cierpi, Tyrion zaś w pewnym momencie zastanawia się, czy mąż lady Olenny specjalnie nie popełnił błędu na polowaniu, byle uwolnić się od małżonki.
Nawałnica mieczy
Olenna wraz ze swoją wnuczką Margaery i dworem Tyrellów przybywa do Królewskiej Przystani. Margaery ma poślubić Joffreya Baratheona, jednakże już podczas pobytu w Wysogrodzie Littlefingera, Tyrellów doszły plotki na temat fatalnego charakteru młodego króla. Olenna wraz ze swoją wnuczką organizuje spotkanie z byłą narzeczoną Joffa, Sansą Stark, aby wysondować dziewczynę i dowiedzieć się czegoś więcej na temat młodzieńca. Podczas rozmowy z Sansą Królowa Cierni pozwala się poznać jako wytrawna dyplomatka, mistrzyni ciętej riposty i inteligentna obserwatorka otoczenia. Starkówna ostrzega Tyrellów przed Joffreyem, w rewanżu staruszka obiecuje, iż postara się zaprosić ją do Wysogrodu i tam wydać dziewczynę za swego najstarszego wnuka, Willasa. Po ślubie Sansy z Tyrionem pojawia się pomysł ożenienia Willasa z Cersei, ale Olenna torpeduje te plany, wskazując na zbyt zaawansowany wiek lannisterskiej królowej. Cersei miała wówczas 34 lata.
Olenna i Sansa ponownie spotykają się na weselu Margaery. Stara dama wygłasza kondolencje z powodu śmierci brata dziewczyny, a jednocześnie poprawia siatkę na włosach Sansy. Gdy Joffrey zaczyna się dusić, to Olenna pierwsza daje hasło do rozpoczęcia akcji ratunkowej. Po śmierci młodego króla pociesza swoją wnuczkę, a podczas procesu Tyriona towarzyszy Margaery na galerii sali rozpraw.
Uczta dla wron
Olenna wraz z pozostałymi Tyrellami bierze udział w nabożeństwach żałobnych po śmierci Tywina Lannistera. Staruszka zwraca uwagę na nieprzyjemny zapach unoszący się w świątyni, odmawia także powrotu do Wysogrodu, zanim nie zostanie zawarte małżeństwo pomiędzy młodziutkim Tommenem a Margaery. Ku irytacji Cersei, Królowa Cierni przeprowadza swoją wolę: nalega na szybki ślub, wskazuje, iż pan młody powinien nosić barwy Baratheonów, oraz skłania świeżo poślubionych małżonków do wspólnego spędzenia nocy poślubnej. Po ślubie Olenna Tyrell wraz ze swoją synową, Garlanem oraz częścią ludzi Tyrellów powraca do Wysogrodu.
Cytaty:
„Tak jest, dzielny, uroczy i bardzo czysty. Umiał się uśmiechać, ubierać i kąpać, i nie wiadomo skąd przyszło mu do głowy, że czyni go to odpowiednim kandydatem na króla. Baratheonowie zawsze miewali dziwaczne pomysły”.
(Olenna o Renlym Baratheonie
George R. R. Martin, Nawałnica mieczy, tom I: Stal i śnieg, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2002, str 86)
„Na myśl, że jego wnuk może pewnego dnia usadzić dupę na Żelaznym Tronie, Mace nadyma się jak… no, jak ona się nazywa? Margaery, jesteś taka bystra, bądź dobrą dziewczynką i powiedz swojej biednej, ogłupiałej ze starości babci, jak właściwie nazywa się ta dziwaczna ryba z Wysp Letnich, która nadyma się do dziesięciokrotnie większych rozmiarów, jeżeli tylko ją szturchnąć.
– Letniacy mówią na nią najeżka, babciu.
– No jasne. Oni w ogóle nie mają wyobraźni. Prawdę mówiąc, mój wnuk powinien wziąć sobie tę najeżkę za herb. Mógłby nasadzić jej na łeb koronę, tak jak Baratheonowie swojemu jeleniowi.
(Olenna o swoim synu oraz sytuacji politycznej
George R. R. Martin, Nawałnica mieczy, tom I: Stal i śnieg, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2002, str. 86-87)
„Wszyscy ci królowie lepiej by zrobili, gdyby odłożyli miecze i zaczęli słuchać matek”.(George R. R. Martin, Nawałnica mieczy, tom I: Stal i śnieg, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2002, str. 89)
„Słowo Tyrella jest warte więcej niż całe złoto Casterly Rock”.(George R. R. Martin, Nawałnica mieczy, tom I: Stal i śnieg, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2002, str. 92)
Cytaty o Olennie Tyrell:
„Muszę jednak przyznać, że stara nie jest nudna. To przerażająca wiedźma i wcale nie jest taka słaba, jaką udaje.”
(Littlefinger
George R. R. Martin, Nawałnica mieczy, tom II: Krew i złoto, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2002, str. 330)
(aw)
(fot. materiały prasowe HBO)