Cytaty z Sansy
„Dama zawsze wiedziała, jak się zachować, a ona postanowiła, że pozostanie nią bez względu na wszystko”.
(George R. R. Martin, Gra o tron, tłum. Paweł Kruk, Poznań 2003, str. 523)
„Jestem miękka, słaba i głupia, tak jak mówi Joffrey. Powinnam go zabić, a nie mu pomagać”.
(Sansa przy ratowaniu rannego ser Lancela
George R. R. Martin, Starcie królów, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2000, str. 776)
„Wszystkie są jeszcze głupiutkimi dziewczątkami, nawet Elinor. Nigdy nie widziały bitwy, nie widziały, jak umiera człowiek. Nic nie wiedzą. Ich marzenia wypełniały pieśni i opowieści, tak samo jak marzenia Sansy, nim Joffrey ściął głowę jej ojcu. Litowała się nad nimi i zazdrościła im”.
(George R. R. Martin, Nawałnica mieczy. Stal i śnieg, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2002r., str. 229)
„Tak, jestem córką Starków. Potrafię być odważna”.
(George R. R. Martin, Nawałnica mieczy. Stal i śnieg, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2002r., str. 389)
„Tak nie powinno być, to niesprawiedliwe, czym zgrzeszyłam, że bogowie ukarali mnie w taki sposób?”
(Sansa o swej nocy poślubnej
George R. R. Martin, Nawałnica mieczy. Stal i śnieg, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2002r., str. 400)
„Uprzejmość jest zbroją damy”.
(George R. R. Martin, Nawałnica mieczy. Stal i śnieg, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2002r., str. 398)
„Moja skóra zmieniła się w porcelanę, w kość słoniową, w stal”.
(George R. R. Martin, Nawałnica mieczy, tom II: Krew i złoto, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2002, str. 229)
„To nie mnie ma poślubić, a moje prawa. Nikt nigdy nie ożeni się ze mną z miłości”.
(George R. R. Martin, Nawałnica mieczy, tom II: Krew i złoto, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2002, str. 340)
„Muszę przez cały czas być Alayne, w środku i na zewnątrz”.
(George R. R. Martin, Uczta dla wron. Sieć spisków, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2006, str. 353)
„Mogłabym zamknąć oczy. Muł zna drogę, nie potrzebuje mnie. Tak jednak mogłaby postąpić Sansa, ta strachliwa dziewczynka. Alayne była już kobietą i cechowała się bękarcią odwagą”.
(George R. R. Martin, Uczta dla wron. Sieć spisków, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2006, str. 361)
Według mnie opis jest zbyt szczegółowy jak na artykuł w encyklopedii. Powinny się tu znaleźć najważniejsze rzeczy dotyczące Sansy, a nie każdy dzień z jej życia. Ale gratulacje za duży wysiłek.
Boże, jaka ona byłą głupia. Ja to bym się nie zastanawiała nad szansą „wycieczki” z takim Sandorem <3