Niewysoki (5 stóp i 2 cale wzrostu) rycerz, o lisiej twarzy, pomarańczowych włosach i ostrym nosie. Jeździ na smukłym, kasztanowatym rumaku. Jest bardzo pewny siebie, spostrzegawczy i inteligentny.
Jego herb przedstawia wielką białą mysz, o straszliwie czerwonych oczach na polu podzielonym na skos na brązowe i niebieskie. Ser Shadrich interpretuje symbolikę herbu w ten sposób, że kolor brązowy symbolizuje ziemie jakie przemierzył, kolor niebieski rzeki, jakie przekroczył. Natomiast mysz symbolizuje jego samego i podobnie jak gryzoń wymalowany na tarczy on również jest szalony, gdyż zwyczajna mysz ucieka od wojny i krwi, a szalona ich szuka. Shadrich deklaruje, że nie interesuje go udział w turniejach, gdyż woli zachować siły do prawdziwej walki.
Według jego opowieści walczył w bitwie nad Czarnym Nurtem po przegranej stronie. Konieczność zapłacenia okupu go zrujnowała, więc skorzystał z oferty Varysa, który ogłosił iż podaruje sakiewkę złota osobie, która dostarczy do niego Sansę Stark.
Shadrich zatrudnia się do ochrony kupca, pragnącego bezpiecznie przebyć drogę, a podczas podróży spotyka Brienne z Tarthu. Mężczyzna domyślił się, że wojowniczka chce odnaleźć Sansę i zaproponował jej współpracę, ale Brienne zaprzeczyła, jakoby celem jej wędrówki było odnalezienie najstarszej córki Neda. Shadrich zasugerował, że mężczyzną, który wędrował razem z Sansą jest ser Dontos, zdegradowany przez Joffreya do roli błazna.
Pod koniec „Uczty dla wron” Littlefinger zatrudnia ser Shadricha oraz dwóch innych wędrownych rycerzy do obrony Księżycowych Bram i przedstawia ich Sansie/Alayne.