Młodzi adepci w Cytadeli rozprawiają o smokach. Plotki przynoszone przez marynarzy mówią, iż wymarłe od stuleci stworzenia znów się pojawiły, a ich właścicielką jest młoda, piękna królowa. Pete, jeden z adeptów, otrzymał od zakapturzonego nieznajomego propozycję – złota moneta w zamian za klucz, wykradziony ze szkatuły arcymaestra Walgrave’a. Powiadają, iż kluczem tym można otworzyć wszystkie drzwi w Cytadeli. Pete godzi się na ten układ. Oddaje skradziony klucz, chce jednak wiedzieć, kim jest nieznajomy, zwany przez niego alchemikiem. Mężczyzna mówi o sobie, że jest nikim i pokazuje swe oblicze. Wygląda niepozornie – ma pospolite rysy twarzy, kędzierzawe włosy i bliznę na prawym policzku. Parę chwil po transakcji z alchemikiem Pete umiera.
Aeron Greyjoy, zwany Mokrą Czupryną, prorok Utopionego Boga, otrzymuje wiadomość o śmierci króla, Balona Greyjoya. Balon zginął, spadając z wysokiego mostku podczas sztormu, a na jego Tronie z Morskiego Kamienia zasiada Euron Wronie Oko, jego brat, który dziwnym trafem pojawił się po trzyletniej nieobecności tuż po śmierci Balona. Euron wzywa żelaznych ludzi na Pyke, by uznali jego władzę. Konkurentką do tronu jest Asha Greyjoy, której poparcia udzielił Rodrick Harlaw. Mokra Czupryna chce przeforsować innego kandydata i zwołuje królewski wiec, na którym zgodnie z dawną tradycja krakenów ma zostać wybrany nowy król.
Doran Martell, brat Czerwonej Żmii, przebywa w Wodnych Ogrodach. Odwiedzają go kolejno córki zmarłego. Najstarsza ze Żmijowych Bękarcic, Obara, informuje stryja o wzburzeniu mieszkańców Dorne i dopytuje się, w jaki sposób Doran zamierza pomścić śmierć brata. Obara domaga się wojny, Nymeria, jej młodsza siostra, także chce rewanżu za śmierć Żmii. Proponuje, iż wraz z Tyene Sand uśmierci Cersei, Jaimego, Tywina i Tommena. Zapewnia Dorana, że Oberyn zatruł swą broń przed pojedynkiem i że śmierć Gregora Clegane jest więcej niż pewna. Przybyciu księcia Dorana do Słonecznej Włóczni, stolicy Dorne, towarzyszą zamieszki uliczne. Mieszkańcy, prawdopodobnie podjudzeni przez córki Oberyna, domagają się pomszczenia zabitego księcia. Dorana Martella wita jego córka Arianne oraz księżniczka Myrcella z towarzyszami. Na Dorana czeka również Tyene, trzecia z córek Czerwonej Żmii. Ona również potwierdza informację o zatruciu Gregora Clegane. Tyene proponuje, by Myrcellę wydać za mąż i – zgodnie z dornijskim prawem – domagać się dla niej korony. Doran wydaje kapitanowi swej straży polecenie zamknięcia wszystkich Żmijowych Bękarcic w areszcie domowym.
W Królewskiej Przystani Cersei zostaje zbudzona wiadomością o śmierci swego ojca. Tywin Lannister został znaleziony martwy w wychodku, a w jego łożu spoczywała martwa dziwka, Shae. Ciałem Tywina zajmuje się Qyburn, ciało Shae zabiera jeden z Kettleblacków. Cersei prosi Jaimego, by zgodził się objąć urząd królewskiego namiestnika, ale brat odmawia. Królowa zdaje sobie sprawę z nieobecności Varysa. Do komnaty powraca ser Boros Blount z wiadomością, że Tyrion zniknął z celi. Cersei nakazuje zabić strażników pilnujących Tyriona.
Brienne stara się wypełnić zadanie wyznaczone jej przez Jaimego. Wędrując po trakcie, poszukuje Sansy Stark, wypytując po drodze wszystkich o trzynastoletnią dziewicę o kasztanowych włosach. Do Brienne przyłącza się dwóch wędrownych rycerzy. Spotykają po drodze braci ubogich, a nieco później kupca, eskortowanego przez ser Schadricha, i przyłączają się do nich. Schadrich również poszukuje Sansy Stark, chce bowiem otrzymać za nią nagrodę, przyrzeczoną przez Varysa. Brienne nocą wymyka się potajemnie i samotnie kontynuuje poszukiwania Sansy.
Na Murze Nocna Staż naprawia uszkodzenia powstałe podczas ataków dzikich ludzi. Jon Snow nakazał wszystkim braciom ćwiczyć strzelanie z łuku, podkreślając, że Nocna Straż w ostatnich latach zbyt wielką wagę przywiązywała do mieczy. Samwell Tarly spędza wiele godzin w bibliotece, wyszukując informacje na temat historii Nocnej Straży, a przede wszystkim wiadomości, które ułatwią walkę z Innymi. Jon Snow odsyła Goździk z Muru. Wraz z nią wyjechać ma jej dziecko, maester Aemon oraz Sam. Celem ich wyprawy ma być Stare Miasto. Sam ma zostać nowym maestrem Nocnej Straży.
Arya płynie statkiem do Braavos. Zaprzyjaźnia się z niektórymi marynarzami, ale najwięcej czasu spędza z synem właściciela okrętu, który opowiada jej o swoim mieście. Po przybyciu do Braavos dziewczynka udaje się do świątyni zwanej Świętym Azylem, w której czci się bogów, o których świat już zapomniał. Jest to Dom Czerni i Bieli, poświęcony Bogu o Wielu Twarzach. Arya spotyka w świątyni dziewczynkę ubraną w czarno-białe szaty oraz zakapturzonego starszego mężczyznę, który mówi językiem powszechnym. Mężczyzna chce wiedzieć, jakie imię nosi. Arya wymienia po kolei wszystkie swoje przybrane imiona, ale ów kapłan wie, że dziewczynka kłamie. Na koniec pada imię Aryi z rodu Starków. Kapłan mówi, że nie ma dla niej miejsca w tej świątyni, ale Arya prosi, by mogła tu pozostać. Mężczyzna zdejmuje kaptur. Kryje się pod nim pożółkła czaszka, którą Arya ma pocałować. Dziewczynka nie okazuje strachu, a czaszka jest tylko iluzją, skrywającą twarz miłego staruszka.
W Królewskiej Przystani zorganizowano czuwanie przy zwłokach Tywina Lannistera. Milczące siostry ubrały go w najlepszą zbroję, ale proces rozkładu sprawił, że Tywin lekko się uśmiechał, co było nie do pomyślenia za jego życia. Przy zwłokach ojca straż sprawuje Jaime, ubrany w strój królewskiego gwardzisty. Cersei irytuje konieczność brania udziału w ceremoniach pogrzebowych, bowiem uważa, iż rządzenie państwem jest ważniejsze, i wyraża przekonanie, że ojciec by ja zrozumiał. Królowa rozważa, kto z poddanych będzie jej wierny, a kogo z możnych należałoby odsunąć od pełnionych funkcji. Przekonana o własnej wielkości Cersei zaczyna planować sojusze. Qyburn informuje Cersei o monecie z Wysogrodu, znalezionej w izbie jednego z podejrzanych o udział w ucieczce Tyriona, oraz zdaje jej relację z postępów w opiece nad ser Gregorem Clegane’em. Góra umiera powoli, a jego krzyki przeszkadzają mieszkańcom Czerwonej Twierdzy. Cersei wyraża zgodę na przetransportowanie ser Gregora do lochów, w których Qyburn będzie mógł go wykorzystać do medycznych eksperymentów.
Cersei prosi swego stryja, Kevana Lannnistera o to, by zgodził się objąć funkcję królewskiego namiestnika. Kevan zgadza się pod warunkiem, że Cersei mianuje go także regentem, a sama wycofa się do Casterly Rock. Królowa nie chce zrzec się władzy i opuścić syna, Kevan zauważa, że sądząc po tym, jaki był Joffrey, Cersei równie mało nadaje się na matkę, jak i na królową. Oburzona królowa chlusta mu w twarz winem. Kevan daje Cersei kilka dobrych rad na temat rządzenia państwem oraz uświadamia jej, iż wie, że ojcem Tommena jest Jaime.
Jaime czuwa przy zwłokach ojca. Pozbawiony snu od kilkudziesięciu godzin wspomina wydarzenia ostatnich dni, poszukiwania Tyriona i Varysa, własne pasowanie na rycerza. Nocą odwiedza go Cersei, która ponawia propozycję, by został królewskim namiestnikiem, ale Jaime znów odmawia. Proces rozkładu ciała Tywina Lannistera postępuje niezwykle szybko, a smród bijący od trupa jest zbyt intensywny, by zagłuszyły go świątynne kadzidła. Podczas porannych ceremonii zgromadzeni w sepcie z trudem są w stanie wytrzymać panującą tam atmosferę. Mały król Tommen, przerażony widokiem ciała dziadka, próbuje się wyrwać matce, następnie wymiotuje i ucieka ze świątyni. Cersei ostro karci syna, ale Jaime staje w obronie chłopca, sugerując Cersei, że czas zakończyć obrzędy pogrzebowe. Jaime zaprasza Mace’a Tyrella, by wieczorem towarzyszył Cersei i Tommenowi, sugerując Cersei, by wyraziła zgodę na ślub Tommena i Margaery, a następnie wysłała Mace’a Tyrella z misją zdobycia Końca Burzy.
Brienne dociera do Duskendale, pytając po drodze wszystkich o trzynastolatkę o kasztanowych włosach oraz o ser Dontosa Hollarda. Ser Rufus Leek referuje jej historię rodu Hollardów, a Brienne uświadamia sobie, że w tej miejscowości lady Sansy nie znajdzie. Dziewczyna podejrzewa, że Sansa udała się do któregoś ze swych krewnych. Poszukując swej gospody, Brienne ponownie spotyka młodego chłopaka, którego już wcześniej spotkała, a który ucieka na jej widok. W gospodzie rozmawia z zakonnikiem-karłem, który kieruje ją do Stawu Dziewic, bowiem tam spotkał pewnego błazna, szukającego transportu dla trzech osób. Brienne postanawia sprawdzić ten trop. Dziewczyna zleca też przemalowanie swej tarczy, decydując się na herb, który kiedyś widziała w zbrojowni swego ojca – drzewo i spadającą gwiazdę. Brienne dociera do ruin dawnego zamku rodu Hollardów. Tam dogania ją chłopak, którego już wcześniej spotkała, ale jest na tyle nieuważny, że to Brienne zaczyna go śledzić. Chłopakiem jest Podrick Payne, dawny giermek Tyriona Lannistera. Podąża za Brienne, bowiem ma nadzieję, że przy okazji poszukiwań Sansy uda jej się odnaleźć Krasnala.