Mokra Czupryna znów uciekł przed swym bratem, Euronem. Kapłan Utopionego Boga szuka w falach odpowiedzi na swe wątpliwości, a rankiem zwołuje ludzi na wiec. Jako pierwszy zgłasza swą kandydaturę Gylbert Farwynd, który namawia żelaznych ludzi, by wspólnie pożeglowali do krainy za zachodzącym morzem. Jego dary są skromne, a pomysły szalone, więc nie wzbudza w ludziach entuzjazmu i mało kto oferuje mu swe poparcie. Kolejnym kandydatem jest Eric Ironmaker, niemal dziewięćdziesięcioletni starzec, który potrafi porywająco mówić i przynosi lepsze dary niż Gylbert, ale jest sparaliżowany i musi być noszony przez wnuków. Asha Greyjoy zwraca uwagę zgromadzonych na ten szczegół i Eric odchodzi z niczym. Podobnie kolejny kandydat, Drumm, nie jest w stanie porwać za sobą ludzi. Gdy przyszła kolej na Victariona, otrzymał on błogosławieństwo Mokrej Czupryny i przypomniał zgromadzonym swoje sukcesy. Victarion przyniósł bogate dary, lecz nawoływania jego zwolenników przerwała Asha, podkreślająca, iż jako córka Balona ma lepsze prawa do tronu od pozostałych kandydatów. Asha proponuje uczestnikom wiecu pokój. Obiecuje, że zakończy wojny, zawrze sojusz z Północą i przekonała tym do siebie wielu żelaznych ludzi. Gdy zgromadzeni przekrzykiwali się, jeden z ludzi Eurona zadął w róg. Dźwięk rogu był potężny i nieznośny dla słuchających, sam róg jest czarny, większy niż człowiek i opatrzony valyriańskimi znakami, które rozjaśniają się w miarę jak dźwięk rogu przybierał na sile. Euron opowiada zgromadzonym o swoich wyprawach, w których dotarł aż do Asshai w Cieniu. Plan Eurona jest śmiały, chce poprowadzić żelaznych w bój, który da im panowanie nad westeroskim światem. Chce przy pomocy trzech smoków podbić siedem królestw. Uważa, że będzie w stanie nad nimi zapanować, bowiem róg, który słyszeli zgromadzeni na wiecu, jest smoczym rogiem z dawnej Valyrii, dającym władzę nad smokami. Jego dary dla uczestników wiecu były bogate. Coraz więcej zgromadzonych wykrzykiwało jego imię.
Zręczny Dick jest przewodnikiem Brienne i Poda. Zgodnie z umową prowadzi ich do ruin Szeptów. Panuje tu specyficzna atmosfera, Brienne odczuwa podświadomy niepokój, ale zauważa ślady ludzi i postanawia ich poszukać. Ludźmi ukrywającymi się w Szeptach są Krwawi Komendianci: błazen Shagwell, Timeon i Pyg. Okaleczają, a następnie zabijają Zręcznego Dicka. Brienne pyta ich, czy nie widzieli córki lorda Starka z Winterfell. Zdaniem Shagwella, Brienne powinna odszukać Ogara, bowiem z informacji uzyskanych od jednego z ludzi Berica, to on skradł Starkównę wędrującą do Riverrun. Brienne zabija Pyga, następnie Dornijczyka Timeona. Gdy grzebie Zręcznego Dicka, atakuje ją błazen Shagwell. Jego Brienne również pokonuje. Pod koniec starcia pojawia się ser Hyle Hunt, któremu lord Randyll polecił śledzić Brienne w jej poszukiwaniach Sansy.
Arianne Martell wraz ze swymi towarzyszami wyjechała ze Słonecznej Włóczni i zatrzymała się w dawnej oazie Shandystone. Księżniczce towarzyszą sprawdzeni przyjaciele oraz ser Gerold Dayne, Ciemna Gwiazda, najprzystojniejszy i najniebezpieczniejszy z wojowników Dorne. Przy wieczornym ognisku wymieniają się plotkami, powtarza się pogłoska o zerwaniu przez Złotą Kompanię kontraktu z Myr. Arianne jest przekonana, że to jej brat przekupił najemników, by wsparli go w walce o jego prawa do dornijskiego tronu. Ciemna Gwiazda podejrzewa, że plan Arianne ma na celu uwolnienie Żmijowych Bękarcic i dokonanie zemsty za Ellię i Oberyna. Aerys Oakheart przywozi księżniczkę Myrcellę do obozowiska Arianne. Ku zaskoczeniu małej księżniczki towarzysze Arianne tytułują ją królową i tłumaczą, że zgodnie z prawem dornijskim Żelazny Tron należy do niej. Aerys przynosi wieści o śmierci Tywina Lannistera. Drużyna Arianne jedzie przez całą noc, a kolejnego dnia dociera do rzeki zwanej Zieloną Krwią. Tam, zamiast towarzyszy Garina, czeka na nich Areo Hotah i jego ludzie. Hotah wzywa towarzyszy Arianne do poddania się, ale ser Aerys atakuje go. Królewski gwardzista ginie w starciu z halabardnikiem, Ciemna Gwiazda wykorzystuje zamieszanie i tnie mieczem Myrcellę, raniąc i okaleczając dziewczynkę, po czym ucieka.
Arya rozpoczyna naukę w domu Boga o Wielu Twarzach. Do świątyni przychodzi wielu ludzi, aby się pomodlić, niektórzy przychodzili po śmierć, najmniej zaś było takich, którzy prosili o rozmowę z miłym staruszkiem i mieli okazję wejść do świątynnego sanktuarium. Arya w głębi serca nadal jest Aryą Stark z Winterfell. Oczywiście nie zdradza tego staruszkowi, ale on wyczuwa jej prawdziwe intencje. Wskazuje, że Dom Czerni i Bieli to nie przytułek dla sierot, i że jeśli chce, może go w każdej chwili opuścić, ale nie będzie dla niej powrotu. Pobyt w Domu wiąże się z koniecznością pracy. Arya najczęściej pomaga w kuchni, po za tym sprząta, sortuje ubrania zmarłych, a każdego ranka wraz z miłym staruszkiem obchodzi świątynię w poszukiwaniu zwłok. Staruszek każe Aryi pozbyć się całego doczesnego majątku, mówi, że służąc Bogu o Wielu Twarzach, będzie musiała całkowicie wyrzec się siebie. Dziewczynka nocą wrzuca wszystko co ma do jednej z braavoskich rzek – wszystko, poza otrzymanym od Jona Snow mieczem, Igłą, którą ukrywa pod jednym z nadrzecznych stopni. Arya zostaje nowicjuszką, jej opiekunką jest dziewczynka, która uczy jej języka braavoskiego oraz rozpoznawania kłamstw, a Arya szkoli ją z języka powszechnego. Po kilku tygodniach miły staruszek wysyła ja poza Dom Czerni i Bieli. Dziewczynka ma pracować u handlarza ryb jako Cat, sierota z Królewskiej Przystani.
Pod Orle Gniazdo przybywają wraz ze swą armia lordowie deklaranci, ludzie, którzy zawarli pakt, w którym przysięgali bronić małego Roberta Arryna, Doliny i siebie nawzajem. Deklaranci mają wątpliwości co do szczerości intencji Littlefingera. Ograniczają dostawy prowiantu do Orlego Gniazda i osobiście przybywają do zamku, by złożyć hołd Robinowi. Alayne Stone ma przygotować spotkanie lorda Petyra z deklarantami. Dziewczyna obawia się tego spotkania, bowiem jeden z gości, Spiżowy Yohn, przebywał w Winterfell i mógł w niej rozpoznać Sansę Stark. Deklaranci przemawiają jednym głosem, domagając się wyjazdu Littlefingera z Orlego Gniazda i przekazania małego Roberta na wychowanie do Spiżowego Yohna. Robin nauczy się tam walczyć, maester Yohna być może będzie umiał sobie poradzić z jego atakami i chłopiec zyska okazję do kontaktu z rówieśnikami. Deklaranci podkreślają, że Littlefinger nie pochodzi z Doliny i nie może stanowić o jej losach. Prawo to nie przysługiwało ich zdaniem także Lysie, gdyż i ona nie miała w żyłach krwi Arrynów. Lyn Corbay proponuje, by spór pomiędzy Baelishem a Deklarantami rozstrzygnął miecz, ale jego towarzysze wskazują, iż jako goście nie mogą walczyć z Littlefingerem, a powtarzanie precedensu Freyów byłoby niegodnym zachowaniem. Petyr Bealish wykorzystuje fakt, że podczas rokowań Corbay wyciągnął broń. Oskarża Deklarantów o fałsz, domagając się zakończenia oblężenia i proponując, iż w ciągu roku zaprowadzi pokój w Dolinie. Zapewnia, iż jeśli w ciągu roku nie zaprowadzi porządku w Dolinie, to zrezygnuje z tytułu lorda protektora i obiecuje ułaskawienie Deklarantom. Rokowania kończą się skromną ucztą, w której biorą udział Deklaranci, za wyjątkiem Spiżowego Yohna i Corbaya, którzy zdążyli już opuścić Orle Gniazdo. Sansa nocą odwiedza komnatę Littlefingera, chcąc poznać jego plany. Petyr wyjawia jej, że w ciągu roku większość Deklarantów umrze. Potwierdza też jej przypuszczenia, że Lyn Corbay został przez niego przekupiony.
Tommen pod wpływem Margaery prosi matkę, by zezwoliła mu zasiadać na Żelaznym Tronie i brać udział w posiedzeniach małej rady, ale Cersei nie zamierza się dzielić władzą. Maester Pycelle informuje o zabiciu ser Davosa przez Wymana Maderly’ego. Cersei obiecuje odesłać dziedzica Białego Portu. Do Królewskiej Przystani przybywa emisariusz Żelaznego Banku z Braavos z żądaniem zwrotu pożyczonych pieniędzy, ale królowa zbywa jego prośby. Ser Osmund zdaje Cersei relację z prób nawiązania romansu z Margaery, podejmowanych przez jego brata. Uważa, że Margaery podoba się Osney, ale towarzyszące jej nieustannie damy dworu oraz minstrele wykluczają podjęcie jakichkolwiek prób uwiedzenia dziewczyny. Tommen pod wpływem Margaery ćwiczy walkę kopią. Instrukcji udziela mu ser Loras Tyrell, którym młody władca jest zauroczony. Wszyscy znakomicie się bawią, ale przybycie Cersei zauważalnie pogarsza atmosferę. Loras sugeruje królowej regentce, że nie ma nikogo, kto lepiej włada mieczem i kopią niż on, i że to jemu powinna powierzyć stanowisko dowódcy zbrojnych w Królewskiej Przystani. Cersei odmawia i zastanawia się nad sprowadzeniem szermierza z Dorne na to stanowisko. Qyburn referuje królowej plotki i raporty. Potwierdza się informacja o buncie niewolników w Astaporze i Meeren, coraz częściej pojawiają się plotki o smokach. Cersei lekceważy te wieści, podobnie jak informacje o księżniczce Arianne i jej przyjaciołach. Królowa wyraża zgodę na to, by Qyburn przejął kolejnych ludzi, potrzebnych mu do eksperymentów. Tym razem pada na komendiantów, którzy mają pecha wystawić sztukę graniczącą – zdaniem Cersei – ze zdradą. Cersei spożywa kolację z lady Falyse i jej mężem, manipulując tak, by przekonać mężczyznę do zabicia Bronna, którego podejrzewa o ukrywanie Krasnala.
(aw)