Myr

Myr położone jest na końcu valyriańskiej drogi w zatoce nad Morzem Myrijskim. Władzę w mieście sprawuje konklawe magistrów. Podobnie jak w Valyrii, panuje tu swoboda religijna. Początki Myr giną w pomroce dziejów. Niektórzy maesterowie zakładają pokrewieństwo Myrijczyków z Rhoynarami ze względu na oliwkową cerę i ciemne włosy. Podania głoszą, jakoby w Erze Świtu i podczas Długiej Nocy nad zatoką istniało miasto. Jednakże obecne Myr założyli valyriańscy kupcy, którzy zamienili rdzennych mieszkańców w niewolników. Miasto opiera się na handlu – na całym świecie słynie ze swoich koronek, arrasów i soczewek. Najlepsze szkło produkowane jest w Myr, ale porządna przezroczysta szyba jest warta swej wagi w przyprawach, a zielone albo żółte szkło nie jest tak dobre jak bezbarwne. Magistrzy z Myr obdarowują khalów prezentami, by Dothrakowie nie łupili miasta.

Historia

Myr razem z Lys i Tyrosh nazywane są trzema swarliwymi córkami z powodu nieustannej walki o dominację nad Spornymi Ziemiami. W ich spory wielokrotnie dali się wciągnąć królowie i rycerze z Westeros. Swarliwe córki mają wspólną kulturę i obyczaje. Opierają się na handlu, wynajmują kompanie najemnicze, a zamożni kupcy dominują nad ubogimi szlachcicami czy wojownikami. Niewolnicy są trzykrotnie liczniejsi od wolnych obywateli. Miasta posiadają ogromne floty kupieckie i wojenne. Obecnie wojny toczone są na morzu, gdyż Sporne Ziemie zostały doszczętnie zniszczone podczas Stulecia Krwi. Od tamtej pory na tych ziemiach powstało wiele kompanii najemniczych. Konflikt pomiędzy trzema swarliwymi córkami przyczynił się do narodzin flot piratów i morskich najemników. Żegluga w okolicach Stopni jest bardzo niebezpieczna – statki z Wysp Letnich często omijają te skaliste wyspy.

Gdy Volantis w czasie Stulecia Krwi podbiło Lys oraz Myr i skierowało się ku Tyrosh, miasto otrzymało pomoc Pentos. W Myr i Lys wybuchły bunty, morski lord Braavos wysłał do Lys sto okrętów, a Argilac Arogancki poprowadził armię na Sporne Ziemie i pokonał Volanteńczyków próbujących odzyskać Myr.

Król Maegor Okrutny sprowadzał budowniczych z Lys i Myr, by nadzorowali pracę więźniów nad budową Smoczej Jamy.

Tylko raz trzy swarliwe córki się zjednoczyły – w 96 r.o.P zawiązano Triarchię, która miała oczyścić Stopnie z piratów. W rezultacie Triarchia przejęła kontrolę nad wąskim morzem, a Daemon Targaryen i Corlys Velaryon z flotą zmusili ją do wycofania się z większej części Stopni.

Sojusz Triarchi i Zielonych zapoczątkowany przez list namiestnika Aegona II Otto Hightowera przyczynił się do ataku floty Triarchii na statek wiozący Aegona Młodszego i jego brata Viserysa, czego następstwem była bitwa w Gardzieli i śmierć Jacaerysa Targaryena oraz smoka Vermaxa, a także splądrowanie i spalenie Driftmarku.

Upadek rozpoczął konflikt o sławną kurtyzanę – Czarną Łabędzicę, bratanicę lorda Swanna. Ale dopiero sojusz Braavos, Pentos i Volantis całkowicie położył kres Królestwu Trzech Córek w 130 r.o.P.

Daeron Targaryen, który zginął podczas drugiej bitwy pod Tumblestone, podobno został zabity przez myrijskiego najemnika zwanego Czarnym Tombo.

Ser Eustace Osgrey wspominał Pole Czerwonej Trawy (I Rebelia Blackfyre’ów) i lorda Brackena, który przez sztormy spóźnił się z dostarczeniem myrijskich kuszników stronnikom Czarnego Smoka.

Po klęsce IV Buntu Blackfyre’ów Bittersteel i Złota Kompania włączyli się w walki pomiędzy Tyrosh a Myr na Spornych Ziemiach.

Lord Denys Darklyn poślubił lady Seralę, Myrijkę. Nazywano ją Żmiją w Koronkach. Podobno to ona skłoniła męża do uwięzienia Aerysa II Targaryena w Duskendale. Po uwolnieniu króla przez ser Barristana Darklynowie poddali się, cały ród został zgładzony, a Żmija z Myr spalona żywcem po torturach.

Przedakcja:

• Tysha śpiewała Tyrionowi Lannisterowi “Pory mojej miłości”, piosenkę z Myr.
• Daenerys wspomina, jak w czasie dzieciństwa wędrowała z bratem od jednego Wolnego Miasta do drugiego. Z Braavos przenieśli się do Myr, a następnie do Tyrosh. W Myr księżniczka widziała Nieskalanych pilnujących rezydencji kupców.
• Thoros z Myr jako pierwszy wdarł się na mury Pyke podczas rebelii Balona Greyjoya. Przed laty został wysłany przez czerwoną świątynię, by podjąć próbę konwersji Szalonego Króla na wiarę w Rhllora, a następnie miał przekonać do zmiany religii Roberta Baratheona. Był obecny przy składaniu ciał dzieci Elii i Rhaegara przed Żelaznym Tronem.

Gra o Tron:

• W rezydencji khala Drogo w Pentos Dany widziała najemników z Myr.
• Luwin znalazł w tajemniczej szkatule (którą ktoś podrzucił do jego wieżyczki) wspaniałą lupę z Myr.
• Igła, którą Jon Snow podarował Aryi, przypomina broń zbirów z Pentos, Myr i Braavos.
• W zamku Darry król Robert Baratheon upija się i zasypia na myrijskich dywanach.
• W sali obrad Małej Rady znajdują się myrijskie dywany.
• Syrio Forell mówił z akcentem przypominającym mieszkańca Myr bądź Braavos.
• Renly Baratheon nosił złoty medalion w kształcie róży, w środku którego znajduje się portret w stylu myrijskim przedstawiający Margaery Tyrell.
• Thoros z Myr brał udział w turnieju namiestnika. Pokonał Berica Dondarriona w walce na kopie i zwyciężył w walce zbiorowej. Łysy kapłan uznawany był za nieustraszonego szaleńca walczącego płonącym mieczem. Dobrą stal traktował dzikim ogniem, ku niezadowoleniu Tobho Motta.
• Syrio Forel smaruje zadrapania Aryi Stark ognistym balsamem z Myr. Prawdopodobnie Osha smarowała nim rany Luwina po pogryzieniu przez Kudłacza, a Mirri Maz Duur robiła palący okład na rany khala Drogo.
• Thoros z Myr został wysłany z Berickiem Dondarrionem, by pochwycić Górę skazanego przez Eddarda Starka na śmierć po spaleniu osad w dorzeczu.
• W Vaes Dothrak Dany widziała bele koronek z Myr. Handlarz wina próbujący otruć Danenerys Targaryen zachwalał na Zachodnim Targu zielone nektary z Myr.
• “Wichrowa Wiedźma” z Myr była statkiem, który miał zabrać Sansę i Aryę Stark na północ z polecenia Neda Starka.
• Maester Luwin obserwował przez myrijską lunetę pozycję komety, gdy Bran opowiadał mu swój sen o ojcu w kryptach.

Starcie Królów:

• Stannis sprowadził najemników z Myr na Smoczą Skałę. Morosh Myrijczyk ostrzegał króla przed pływami w Czarnej Zatoce. Podczas spalenia figur Siedmiu Myrijczycy przerzucali się żartami, jakby przyjemnie im było stać przy buzującym ogniu.
• Salladhor Saan powiedział Davosowi, że król Stannis mógł przekazać Lyseńczykowi figury Siedmiu, by sprzedał je w Myr.
• Po opowieści o Azorze Ahai Cebulowy Rycerz wspominał Thorosa z Myr, który walczył płonącym mieczem podczas turnieju w 12. dzień imienia króla Joffreya.
• Załoga “Myraham” zawinęła ze Starego Miasta do Pyke, gdzie wyładowała m.in. bele myrijskiej koronki.
• W burdelu Chatayi stały zdobne myrijskie parawany.
• Tyrion otrzymał od Varysa informacje o raportach z Myr nt. kapitanów-najemników zaciągających się na służbę na Smoczej Skale.
• Zarówno Jorah Mormont, jak i Tyrion Lannister wspominają Thorosa z Myr i jego płonący miecz.
• Krasnal sprezentował Joffreyowi nieporęczną myrijską kuszę strzelającą trzema bełtami na raz, z której jego miłość celował do zająców wypuszczanych przez służbę.
• W Qarthu Daenerys otrzymała od kapitanów kupieckich statków m.in. koronki z Myr.
• Varys opowiedział Tyrionowi historię o dzieciństwie i swojej kastracji, czarnoksiężniku z Myr i późniejszej karierze najlepszego myrijskiego złodzieja.
• Podczas rejsu floty króla Stannisa spod Końca Burzy do Czarnej Zatoki jedna z myrijskich galer zatonęła w Cieśninach Tarthu.
• W czasie bitwy na Czarnym Nurcie kontyngent myrijskich kuszników zajmuje pozycje za “Czarną Betha” Davosa Seawortha. Myrijskie galery miały długie białe wiosła. Gdy wybuchł dziki ogień, większość Myrijczyków wylądowało na południowym brzegu.
• Daenerys Targaryen w Qarth szukała statku, który mógłby zabrać ją i jej khas do Pentos. Kwatermistrz myrijskiej galery „Jedwabny Duch” wyraził opinię, że smoki są zbyt wielkim zagrożeniem na morzu, gdzie od każdego zbłąkanego płomienia może się zapalić olinowanie
• Theon używał myrijskiej lunety Luwina podczas oblężenia Winterfell przez siły zebrane przez ser Rodrika Casella.

Nawałnica Mieczy tom 1:

• Jedną z dam wchodzących w skład świty Margaery Tyrell była Taena Merryweather, myrijska piękność.
• Salla próbował powstrzymać Davosa przed zamachem na Melisandre, proponując mu wspólny przemyt jedwabi i korzeni z Myr.
• Na Stopniach doszło do walk, Lys i Tyrosh próbowały pozyskać Myr jako sojusznika.
• Arstan Białobrody próbował namówić Daenerys na wynajęcie wojowników z Myr zamiast kupna niewolników w Astaporze.
• Brązowy Bernarr, czarny brat, miał pełne worki myrijskiego ognia. Poległ na Pięści Pierwszych Ludzi i lekarstwa maestera Aemona przepadły.
• Pojmany przez Bractwo Sandor Clegane wyklina Thorosa z Myr, który zapuścił włosy i zarost.
• Myrijczycy wchodzący w skład Dzielnych Kopanionów giną z ręki Bractwa bez Chorągwi.
• Mądrzy Panowie z Yunkai mają tokary obszyte myrijskimi koronkami.
• Daario Naharis posługuje się myrijskim sztyletem, którego rękojeść stanowi naga kobieta.

Nawałnica Mieczy tom 2:

• Na krawędzi Muru stał zdobiony myrijski dalekowidz z mosiądzu, wsparty na trzech cienkich nogach. Maester Aemon używał go ongiś do patrzenia na gwiazdy, nim oczy odmówiły mu posłuszeństwa. Jon Snow obserwował przez niego obóz wolnych ludzi. Myrijskie soczewki przybliżyły dzikich tak bardzo, że mógł rozróżnić ich twarze.

Uczta dla Wron tom 1:

• W Wodnych Ogrodach Doran Martell przykrył nogi wspaniałym, myrijskim kocem, by oszczędzić dzieciom widoku obrzękniętych, zabandażowanych stawów.
• Aero Hotah porównuje Myr i miasto cieni przy Słonecznej Włóczni, które wygląda jak nędzna dziura.
• Taena Merryweather zapewniała Cersei, iż ma wpływowych przyjaciół w Myr.
• Rodrik Harlaw wysłał do Myr po soczewkę, która pomoże mu czytać, gdyż jego wzrok staje się coraz słabszy.
• Złota Kompania zerwała kontrakt z Myr, które było na krawędzi wojny z Lys i Tyrosh.
• Jaime Lannister nazywał lady Taenę myrijską zdzirą.
• Lord Qyburn rozmawiał z marynarzami z myrijskiej galery kotwiczącej w zatoce. Zapewniali, że Złota Kompania maszeruje do Volantis.
• Arya z polecenia miłego staruszka używała myrijskiego zwierciadła, by ćwiczyć mimikę podczas kłamstw.
• W samotni Lorda Protektora Doliny Arrynów Petyra Baelisha leżały myrijskie dywany.

Uczta dla Wron tom 2:

• Brienne i Podrick znaleźli w Stawie Dziewic na wschodnim końcu portu schronienie na noc na pokładzie uszkodzonej przez sztorm handlowej galery o nazwie „Dama z Myr”.
• Na Stopniach było pełno gniazd lyseńskich i myrijskich piratów.
• Euron Wronie Oko opowiada Victarionowi o smoczym jaju, które próbował wykluć dla niego myrijski czarodziej. Zginął z ręki Greyjoya.
• Cat znad kanałów sprzedawała omułki ludziom trudzącym się przy remoncie myrijskiej galery handlowej uszkodzonej przez sztorm.
• W celi Arianne w Słonecznej Włóczni leżą myrijskie dywany. Księżniczka próbuje zmanipulować służące, by pomogły jej w ucieczce.

Taniec ze Smokami tom 1:

• Tyrion po ucieczce z Królewskiej Przystani rozważał swoje umiejętności lingwistyczne – umiał mówić po braavosku i myrijsku.
• W piwnicach Illyrio Mopatisa znajduje się zielony nektar z Myr. Podczas podróży valyriańską drogą Krasnal popija z magistrem myrijskie wina ogniste.
• W trzypiętrowym Domu Kupieckim w Volantis można spotkać kupców z Myr.
• W zamku Breakwater lord Borell ma podłogi w myrijskich dywanach.
• Młody Gryf płynnie władał dialektem gminnym Myr.
• Yunkijscy wysłannicy wyruszyli do Myr i Volantis po kolejne oddziały wojowników.
• W burdelu w Selhorys Tyrion widział piękny, gruby myrijski dywan, miły w dotyku jak kłamstwa.
• Baqq, zezowaty myrijski kusznik, służy w Plewach na Wietrze.
• „Selaesori Qhoran” przewoził m.in. pięćdziesiąt myrijskich dywanów, trupa zamarynowanego w solnej zalewie, dwadzieścia dzbanów smoczej papryki i czerwonego kapłana.

Taniec ze Smokami tom 2:

• Ludzie Victariona zdobywają myrijską kogę, Żelazny Kapitan zgarnia dla siebie myrijskiego dalekowidza, a załogę (wolnych marynarzy) zatrzymuje dla okupu.
• Harys Swyft pisał do myrijskich bankierów, by uzyskać pomoc w pokryciu długów Korony wobec Żelaznego Banku. Ser Kevan Lannister nie pokładał wiary w myrijskich wekslarzach i kazał Harysowi Swyftowi przygotowywać się na podróż do Braavos.

CYTATY

W wirze pełnym krwi i błota, posługując się przytępioną bronią, zmagały się niewielkie oddziały, których członkowie zwracali się później przeciwko sobie, w miarę jak tworzyły się i rozpadały kolejne koalicje, aż ostatecznie na polu bitwy pozostał tylko jeden człowiek. Zwycięzcą ogłoszono czerwonego kapłana, Thorosa z Myr. Był to szaleniec, który ogolił sobie głowę i walczył ognistym mieczem. Już wcześniej wygrywał podobne pojedynki, ponieważ konie innych jeźdźców bały się ognia, Thoros zaś nie bał się niczego.
Gra o Tron, Eddard VII str. 332 (2011)

Gdy Varys odezwał się znowu, jego głos miał inną barwę. – Byłem sierotą, terminowałem w wędrownej trupie komediantów. Nasz mistrz miał małą, pękatą kogę, którą pływaliśmy po wąskim morzu, dając występy we wszystkich Wolnych Miastach, a od czasu do czasu również w Starym Mieście i Królewskiej Przystani. Pewnego dnia, w Myr, naszą trupę odwiedził jakiś mężczyzna. Po występie zaoferował za mnie cenę, która dla naszego mistrza okazała się zbyt kusząca. Byłem przerażony. Bałem się, że chce mnie wykorzystać tak, jak niektórzy mężczyźni wykorzystują małych chłopców, w rzeczywistości jednak chodziło mu jedynie o moją męskość. Podał mi eliksir, po którym nie mogłem się ruszać ani mówić, choć moje zmysły pozostały nieprzytępione, a potem długim, krzywym nożem uciął mi wszystko, cały czas śpiewając inkantacje. Widziałem, jak spalił moje męskie części w piecyku. Płomienie zrobiły się niebieskie i usłyszałem głos, który odpowiedział na jego wołanie, choć nie zrozumiałem z rozmowy ani słowa. Kiedy ze mną skończył, trupa już odpłynęła. Dostał już ode mnie to, czego chciał, i przestałem go obchodzić. Wygnał mnie na ulicę. Kiedy go zapytałem, co mam teraz zrobić, odpowiedział, że pewnie umrzeć. Na złość mu postanowiłem żyć. Żebrałem, kradłem i sprzedawałem te części ciała, które jeszcze mi pozostały. Wkrótce stałem się jednym z najlepszych złodziei w Myr, a kiedy byłem trochę starszy, zrozumiałem, że treść skradzionych listów często bywa warta więcej od zawartości sakiewek. Do dziś jednak śni mi się ta noc, panie Nie czarnoksiężnik czy jego nóż, a nawet nie moja kurcząca się w płomieniach męskość. Śni mi się głos. Głos z płomieni. Czy był to bóg, demon, czy tylko jakaś sztuczka? Nie potrafię ci na to odpowiedzieć, aczkolwiek znam wszystkie sztuczki. Wiem jednak na pewno, że wezwał coś, co mu odpowiedziało, i od tego dnia nienawidzę magii i wszystkich, którzy ją praktykują. Jeśli lord Stannis jest jednym z nich, postaram się, by zapłacił za to życiem.
Starcie Królów, Tyrion X str. 655-656 (2012)

Arya pamiętała Thorosa z Myr, noszącego kawałki starej zbroi nałożone na szaty tak wyblakłe, że wyglądał raczej na różowego, nie czerwonego kapłana. Mimo to jego pocałunek przywrócił życie lordowi Bericowi. Arya przyglądała się mijanej świątyni, zadając sobie pytanie, czy braavoscy kapłani R’hllora również potrafią dokonać takiej sztuki.
Uczta dla Wron tom 1, Arya I str. 129 (2015)

W Duskendale ludzie nadal kochają lorda Denysa, pomimo nieszczęść, jakie na nich ściągnął. To lady Seralę winią jego myrijską żonę. Nazywają ją Żmiją w Koronkach. Gdyby tylko lord Darklyn poślubił kobietę z rodu Stauntonów albo Stokeworthów… wiesz, jakie historie opowiadają prostaczkowie. Żmija w Koronkach sączyła jakoby w uszy męża myrijską truciznę, aż wreszcie lord Denys zbuntował się przeciwko swemu królowi i wziął go do niewoli. A jego dowódca zbrojnych, ser Symon Hollard usiekł ser Gwayne’a Gaunta z Gwardii Królewskiej. Przez pół roku Aerys był uwięziony w tych murach (…) Brienne pamiętała, co wydarzyło się później.
— Ale króla uratowano — stwierdziła. — Barristan Śmiały wyprowadził go z miasta.
— To prawda — zgodził się maester. — Gdy tylko lord Denys stracił zakładnika, otworzył bramy i zakończył rebelię, nie chcąc, by lord Tywin wziął miasto szturmem. Ugiął kolan i poprosił o łaskę, lecz król nie był w łaskawym nastroju. Lord Denys stracił głowę, podobne jak jego bracia, siostra, stryjowie i kuzyni, cały ród Darklynów. Nieszczęsną Żmiję w Koronkach spalono żywcem, choć przedtem wyrwano jej język i kobiece części, dzięki którym jakoby uczyniła ze swego lorda niewolnika. Połowa Duskendale jeszcze dziś powie ci, że Aerys potraktował ją zbyt łagodnie.
Uczta dla Wron tom 1, Brienne II str. 181-182 (2015)

Krążą wieści, że archont Tyrosh przedstawił Lys warunki mające położyć kres ich obecnej wojnie handlowej. Opowiadano, że Myr przyłączy się do konfliktu po stronie Tyroshijczyków, ale po utracie Złotej Kompanii Myrijczycy nie wierzą…
— Nie obchodzi mnie, w co wierzą Myrijczycy. — Wolne Miasta wiecznie toczyły ze sobą wojny, ale dla Westeros znaczyło to bardzo niewiele.
Uczta dla Wron tom 1, Cersei V str. 462 (2015)

Trzymałem kiedyś w dłoni smocze jajo, bracie. Pewien myrijski czarodziej przysięgał, że potrafi je wykluć, jeśli dam mu rok i tyle złota, ile tylko zażąda. Gdy już znudziłem się jego usprawiedliwieniami, zabiłem go. Kiedy patrzył, jak wnętrzności wyślizgują mu się między palcami, powiedział: „Przecież rok jeszcze nie minął”. – Euron ryknął śmiechem.
Uczta dla Wron tom 2, Łupieżca str. 110 (2015)

Na początku byliśmy królewskimi ludźmi – odparł. – Ale królewscy ludzie muszą mieć króla, a my nie mamy żadnego. Byliśmy też braćmi, ale teraz nasze bractwo się rozpadło. Prawdę mówiąc, nie wiem, kim jesteśmy ani dokąd zmierzamy. Wiem tylko, że droga przed nami jest mroczna, a ognie nie zdradziły mi, co czeka na jej końcu. Ja to wiem. Widziałam trupy wiszące na drzewach.
– Ognie – powtórzyła Brienne. Nagle wszystko zrozumiała. – Jesteś myrijskim kapłanem. Czerwonym czarodziejem.
Spojrzał na swe wystrzępione szaty i uśmiechnął się ze smutkiem.
– Chyba raczej różowym szarlatanem. Tak, jestem Thoros, ongiś z Myr… kiepski kapłan i jeszcze gorszy czarodziej.
– Jesteś towarzyszem Dondarriona. Lorda błyskawicy.
– Błyskawica pojawia się i po chwili gaśnie, znikając bez śladu. Obawiam się, że światło lorda Berica opuściło ten świat. Jego miejsce zajął inny, mroczniejszy cień.
Uczta dla Wron tom 2, Brienne VIII str. 358-359 (2015)

Varys pochodzi z Myr.

– To prawda. Poznałem go niedługo po tym, jak przybył do Pentos, o krok przed łowcami niewolników. Za dnia spał w rynsztokach, a nocą łaził po dachach jak kot. Ja byłem prawie tak samo biedny, zbir w brudnych jedwabiach żyjący z miecza. (…) – W Myr był księciem złodziei, ale rywal na niego doniósł. W Pentos akcent przyciągał do niego uwagę, a gdy się wydało, że jest eunuchem, spotkał się z pogardą i biciem. Być może nigdy się nie dowiem, dlaczego wybrał mnie na swego strażnika.
Taniec ze Smokami tom 1, Tyrion II str. 104 (2011)

Szkło mogłoby się nam tu przydać – pomyślał Jon. W Czarnym Zamku powinny być szklarnie, takie jak w Winterfell. Wtedy moglibyśmy uprawiać jarzyny w samym środku zimy. Najlepsze szkło produkowano w Myr, ale porządna przezroczysta szyba była warta swej wagi w korzeniach, a zielone albo żółte szkło nie było już takie dobre. Potrzebujemy złota. Gdybyśmy mieli pieniądze, moglibyśmy kupić uczniów szklarskich w Myr, sprowadzić ich na północ i obiecać im wolność w zamian za to, że nauczą swej sztuki grupę naszych rekrutów. Tak właśnie powinno się to rozwiązać. Gdybyśmy mieli złoto. Ale go nie mamy.
Taniec ze Smokami tom 1, Jon VII str. 603 (2011)

Tym razem była to myrijska koga o nazwie „Gołębica”, płynąca do Yunkai przez Nowe Ghis. Wiozła dywany, słodkie zielone wina i myrijskie koronki. Kapitan posiadał myrijskiego dalekowidza, w którym to, co odległe, wydawało się bliskie – dwie soczewki wprawione w serię mosiężnych rur, zręcznie połączonych ze sobą tak, że wsuwały się w siebie, aż dalekowidz robił się krótki jak sztylet. Victarion zagarnął ten skarb dla siebie, kodze zaś nadał nazwę „Dzierzba”. Załogę postanowił zatrzymać dla okupu. To nie byli niewolnicy ani handlarze niewolników, lecz wolni Myrijczycy, doświadczeni żeglarze. Tacy ludzie byli warci spore sumy.
Taniec ze Smokami, tom 2 Victarion str. 500 (2011)

Teorie fanów:

http://ogienilod.in-mist.net/viewtopic.php?f=45&t=3503

http://fsgk.pl/wordpress/2017/02/szalone-teorie-komu-sluzy-taena-merryweather/

oprac. Mya Stone