Gra o tron, sezon I, odcinek 8
Ostry koniec
(ang. The pointy end)
W Królewskiej Przystani żołnierze Neda są mordowani przez wojska Lannisterów. Septa Mordane odsyła Sansę do jej komnaty, nakazując, by nie wpuszczała nikogo nieznajomego, zaś Arya ucieka dzięki poświęceniu Syrio Forela. Po drodze dziewczynka zabiera swój miecz, Igłę, i zabija chłopaka stajennego, który próbuje przeszkodzić jej w ucieczce. Ned zostaje wtrącony do lochu. Odwiedza go Varys, który opowiada, co wydarzyło się na zamku. Varys uważa, że to Ned jest pośrednio winny śmierci Roberta, ponadto przekazuje Nedowi wiadomość o uwolnieniu Tyriona.
Ręka, którą znalazł Duch należała do brata z Nocnej Straży. Ciała dwóch nieboszczyków odtransportowano na Mur. Sam zauważa, że ciała nie uległy rozkładowi. Jon Snow proponuje, by zmarłych spalić, ale lord dowódca chce, by wpierw obejrzał ich maester Aemon. Z Królewskiej Przystani przybywa kruk z wiadomością o śmierci króla oraz kłopotach Neda Starka. Jeor Mormont przekazuje te wieści Jonowi i przestrzega go przed pochopnym postępowaniem.
Sansa trafia przed oblicze Cersei oraz członków małej rady, którzy namawiają ją do napisania wiernopoddańczego listu do Robba i Catelyn. Dziewczynka wykonuje polecenie, licząc iż poprawi tym los swego ojca. Robb postanawia wykonać królewski rozkaz i udać się do stolicy, ale zamierza tam jechać na czele północnych chorągwi i każe maestrowi Luwinowi zwołać wojska Starków. Catelyn o całej sytuacji dowiaduje się w Vale. W pośpiechu udaje się do komnaty swej siostry, by wymóc na Lysie militarne wsparcie dla Robba i pomoc w uwolnieniu Neda, ale Lysa Arryn odmawia angażowania się w wojnę.
Tyrion z Bronnem wędrują leśnymi ścieżkami. Tyrion przekonuje najemnika, że najkorzystniejszym finansowo wyborem dla Bronna jest trwać u jego boku. Podczas odpoczynku na ich obozowisko napadają członkowie górskich klanów, ale elokwentny Tyrion ratuje życie swoje i Bronna i namawia dzikich, by za odpowiednią opłatą odprowadzili ich do lannisterskiego obozu.
Sprowokowany Jon Snow rzuca się na ser Allisera, ale zostaje powstrzymany przez współbraci. Jeor Mormont karze go aresztem domowym. Nocą chłopaka budzi niespokojne zachowanie wilkora. Duch prowadzi Jona do komnat lorda dowódcy, gdzie spotykają upiora, jednego ze zwiadowców przywiezionych zza Muru. Upiór jest agresywny i niewrażliwy na ciosy miecza, ale udaje się go pokonać ogniem.
Khalasar Drogo podbija kolejną osadę. Daenerys wstawia się za wziętymi do niewoli kobietami, przedstawia swoje racje khalowi, a on staje po jej stronie. Nie podoba się to Mago, jednemu z Dothraków, który obraża Drogo oraz Daenerys. Khal zabija Mago, ale zostaje lekko ranny. Jedna z uratowanych przez Daenerys kobiet twierdzi, że jest uzdrowicielką i że zajmie się raną khala.
Chorąży Starków przybyli do Winterfell. Podczas uczty dochodzi do sporu o to, kto ma poprowadzić przednią straż. Umber domaga się tego zaszczytu dla siebie, ale uznaje wyższość Robba. Nocą Robb odwiedza Brana i żegna się z nim przed wyprawą na południe, po ojca. Młodszy chłopak bardzo chce jechać, ale Robb każe mu pozostać w Winterfell. Rozmowę podsłuchuje Rickon, który jest przekonany, że ani matka, ani ojciec, ani Robb nie wrócą już do domu. Następnego dnia Bran modli się za swych bliskich pod czardrzewem. Spotyka go tam Osha, która również czci dawnych bogów. Zdaniem dzikiej dziewczyny starzy bogowie nie mają mocy nad południem Westeros i nie będą w stanie wspierać Robba w jego wyprawie. Osha uważa, że Robb powinien poprowadzić swoje wojska na północ, gdzie za Murem czai się prawdziwe niebezpieczeństwo.
Robb ruszył ze swoja armią na południe. Naradę wojenną przerywa przybycie lady Catelyn. Cat rozmawia z synem na osobności i uświadamia mu, że musi wygrać wojnę, w przeciwnym wypadku zginie cała ich rodzina. Tyrion dociera do obozu swego ojca. Lannisterska armia jest potężniejsza od wojsk Północy, a Jaime Lannister oblega Riverrun. Tywin ze swą armią rusza do walki, dołączają do nich przedstawiciele górskich klanów, jakich sprowadził Tyrion oraz sam Tyrion.
W Królewskiej Przystani nagradzani są ludzie, którzy przyczynili się do zwycięstwa Joffreya i Cersei. Tywin Lannister zostaje mianowany nowym królewskim namiestnikiem, a w miejsce zdymisjonowanego ser Barristana Selmy’ego na czele królewskich gwardzistów ma stanąć Jaime Lannister. Na koniec Sansa błaga Joffreya o życie Neda. Dziewczyna zapewnia, że Eddard Stark przyzna się do błędu i uzna Joffreya za króla. Joffrey obiecuje, że jeśli Ned to zrobi to będzie mógł oczekiwać miłosierdzia.
(aw)