Syrio Forel

Szczupły mężczyzna o łysej głowie i nosie długim niczym ptasi dziób. Mówi z lekkim akcentem jednego z wolnych miast.
Pierwszy Miecz u Morskiego Lorda z Braavos, gdzie przez dziewięć lat nie znalazł się nikt lepszy od niego w walce na miecze.

Gra o tron

Eddard Stark zatrudnia Forela jako nauczyciela fechtunku jego młodszej córki, Aryi. Syrio jest niekonwencjonalnym nauczycielem, w procesie edukacji uwzględnia nietypowe zachowania Aryi (dziewczynka podczas nauki chwyta drewniany miecz lewą ręką). Oprócz treningów związanych z posługiwaniem się mieczem, Forel troszczy się o wszechstronny rozwój swej podopiecznej, zlecając jej niekonwencjonalne ćwiczenia, mające na celu wypracowanie większej zwinności i szybkości: łapanie kotów czy długotrwałe balansowanie na jednej nodze. Syrio nie zaniedbuje też rozwoju duchowego Aryi – przekazuje jej idee wodnych tancerzy. Podkreśla, że oprócz umiejętności szermierczych liczy się także spostrzegawczość, a wodny tancerz korzysta ze wszystkich zmysłów.

Po aresztowaniu Neda Syrio stawia opór lannisterskim żołnierzom. Za pomocą drewnianego miecza skutecznie odpiera ataki ludzi, którzy przyszli po Aryę. Pokonuje pięciu lekkozbrojnych przeciwników, ale w konfrontacji z zakutym w stal rycerzem Gwardii Królewskiej Syrio nie ma szans. Dzięki jego poświęceniu dziewczynka ucieka.

Teorie fanów

Ostatnia scena z Syriem to moment, w którym ser Meryn Trant rozczepia jego drewniany miecz. Ponieważ w powieści nie znalazł się dokładny opis śmierci Forela, niektórzy fani uważają, że mistrz miecza żyje, ale pod inną postacią. Utożsamiają go z Jaqenem H’gharem lub Miłym Staruszkiem z domu czerni i bieli. Na Jaqena wskazywać ma pewne podobieństwo między tymi dwoma mężczyznami, wychwycone przez Aryę. Ponadto trening jaki zastosował Syrio wobec Aryi bardzo przypomina nauki, jakie w późniejszym czasie dziewczynka pobiera wśród Ludzi Bez Twarzy.

Cytaty:

Pamiętaj, dziecko, że to nie jest żelazny taniec Westeros, taniec rycerzy, walenie i młócenie. My uczymy się tańca zbójeckiego, tańca wody.
(G.R.R.Martin, Gra o tron, tłum. P. Kruk, Wydawnictwo Zysk i Ska, 2003, wydanie II, str. 219).

Miecz stanowi przedłużenie twego ramienia. Czy możesz upuścić ramię? Nie. (G.R.R.Martin, Gra o tron, tłum. P. Kruk, Wydawnictwo Zysk i Ska, 2003, wydanie II, str. 218).

Chłopak, dziewczyna. Jesteś mieczem i tylko to się liczy. (G.R.R.Martin, Gra o tron, tłum. P. Kruk, Wydawnictwo Zysk i Ska, 2003, wydanie II, str. 218).

Pierwszy miecz Braavos nie ucieka. (G.R.R.Martin, Gra o tron, tłum. P. Kruk, Wydawnictwo Zysk i Ska, 2003, wydanie II, str. 514).

Strach tnie głębiej niż miecze. (G.R.R.Martin, Gra o tron, tłum. P. Kruk, Wydawnictwo Zysk i Ska, 2003, wydanie II, str. 514).

„Tępy miecz jest jak okulawiony koń”
(George R. R. Martin, Starcie królów, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2000, str. 201)

(aw)
(fot. materiały prasowe HBO)