Tyrion Lannister

Urodzony w 273 roku w Casterly Rock; trzecie, najmłodsze dziecko Tywina i Joanny. Brat Jaimego Lannistera i Cersei Baratheon. Karzeł, często nazywany Krasnalem (przez ogół), Półmężczyzną (przez sojuszników z górskich klanów) oraz lannisterskim olbrzymem (przez kochankę). Jedna z najważniejszych postaci w sadze. W serialu grany przez Petera Dinklage’a.

Wygląd i charakter

Tyrion przez wielu uznawany jest za człowieka gorszej kategorii ze względu na swój niski wzrost i rzucający się w oczy brak urody. Jak każdy Lannister ma włosy koloru blond, jednak cechami odróżniającymi go od reszty familii są oczy – jedno zielone, a drugie – czarne. Poza tym ma krótkie nogi, nienaturalnie długie ręce oraz twarz, która uznawana jest za niezwykle brzydką. Splot wyżej wymienionych niekorzystnych cech wyglądu zewnętrznego sprawia, że jest często lekceważony przez członków rodziny, a przez ludzi spoza swego rodu – uważany za potwora.

Mimo wielu defektów fizycznych, Tyrion Lannister jest niezwykle bystrym mężczyzną. Jego przebiegłość, spryt i inteligencja są powszechnie znane w całym Westeros i doceniane również przez jego wrogów. Udawało mu się wyjść obronną ręką z wielu niebezpiecznych sytuacji – kiedy dopadli go wojownicy z dzikich klanów Gór Księżycowych, z żądzą mordu wymalowaną na twarzach, spytany o sposób w jaki chciałby umrzeć, ze stoickim spokojem odpowiedział: W wieku osiemdziesięciu lat, we własnym łóżku, z brzuchem pełnym wina i kogutem w ustach dziwki.[i] Wydarzenie to świetnie pokazuje jego pewność siebie, umiejętności perswazji i manipulowania ludźmi. Jak nietrudno się domyślić po przytoczonym cytacie, Tyrion jest również postacią obdarzoną błyskotliwością i poczuciem humoru. Tego ostatniego nie brakuje mu mimo negatywnych reakcji otoczenia, z jakim spotykał się od początku swego życia. Zdarzają mu się także szlachetne porywy serca.

Według prawa to on powinien być dziedzicem Casterly Rock, gdyż Jaime wstąpił do Królewskiej Gwardii, a Cersei – jako kobieta – dziedziczy dopiero po swych braciach i ich ewentualnych dzieciach, jednak lord Tywin nie chce o tym słyszeć. Mimo bardzo złych relacji z ojcem, siostrą i najstarszym siostrzeńcem, Tyrion jest lojalny wobec swej rodziny… do czasu.

Tyrion jest wrażliwy na kobiece wdzięki, ale często spędza noce nad książkami. Pasjonują go zwłaszcza historie o smokach. Zna starovalyriański. Bardzo dobrze gra w cyvasse. Nie stroni od alkoholu.

Historia:

Przedakcja

Tyrion urodził się jako trzecie dziecko Tywina i Joanny, kiedy bliźnięta Jaime i Cersei miały już 9 lat. Jego matka zmarła w połogu, czego nie mógł mu wybaczyć pan ojciec… jak również faktu, że chłopiec narodził się karłowaty. Tyrion został praktycznie wykluczony z codziennego rodzinnego życia, szczególnie przez ojca i siostrę, co odczuwał dotkliwie w dzieciństwie. Brat darzył go ciepłymi uczuciami.

Gdy Tyrion miał trzynaście lat, razem z bratem Jaimem uratował córkę zagrodnika, Tyshę, z rąk bandytów. Jaime ruszył za oprychami, a Tyrion zaopiekował się dziewczyną i wkrótce się w niej zakochał, jak mu się wydawało, z wzajemnością. W związku z tym postanowił wezwać septona i wziąć z Tyshą tajemny ślub. Ich małżeństwo trwało jedynie dwa tygodnie – do czasu, kiedy o wszystkim dowiedział się Tywin. Pan Casterly Rock nakazał Jaimemu powiedzieć bratu, że Tysha była prostytutką, która miała „uczynić z niego mężczyznę”. Ponieważ ladacznica nie mogła zostać żoną Lannistera, Tywin pomysłowo ukarał młodszego syna – kazał swoim żołnierzom gwałcić Tyshę i dawać jej za każdy stosunek srebrnika… a wszystko to na oczach Tyriona. A potem lord stwierdził, że eksmąż też powinien się przyłączyć. Syn go posłuchał. („Powinienem mu się sprzeciwić, ale kutas mnie zdradził i zrobiłem to, co mi kazano” – wspomina po latach).[ii]

W wieku szesnastu lat Tyrion zgodnie z prawem panującym w Westeros stał się dorosłym mężczyzną. Chciał wówczas, podobnie jak jego wujowie Gerion i Tygett, odbyć podróż do Wolnych Miast, jednak nie uzyskał na to pozwolenia ojca – w zamian otrzymał funkcję zarządcy kanalizacji Casterly Rock, co niewątpliwie miało być upokorzeniem. Co ciekawe, po latach Tyrion stwierdził, że kanały zamku nigdy nie działały tak sprawnie jak w czasie, w którym sprawował nad nimi pieczę.

Gra o tron

Tyrion przybywa do Winterfell wraz z resztą orszaku króla Roberta Baratheona. Po upadku Brana Starka z wieży wydaje się, że chłopiec nie przeżyje, więc Tyrion sugeruje młodemu księciu, Joffreyowi żeby ten ostatni przekazał rodzicom Brana wyrazy współczucia z powodu wypadku syna. Jednak krnąbrny książę nie słucha wuja. Tyrion policzkuje chłopca, potem zaś zwraca uwagę na osobliwą reakcję swojego rodzeństwa, Jaimego i Cersei, na wieść, że młody Stark może przeżyć.

Król Robert wraz z rodziną i resztą świty opuszcza Winterfell, Tyrion zaś postanawia w tym samym czasie wybrać się jeszcze dalej na północ, żeby zobaczyć Mur przed powrotem w rodzime strony. Wraz z nim jadą: Benjen Stark, bękart Neda Starka – Jon Snow, który chce dołączyć do Nocnej Straży – oraz dwóch strażników, Jyck i Morrec. Na miejscu Lannister na własne oczy przekonuje się o złej sytuacji, w jakiej znalazła się Nocna Straż: brakuje jej rekrutów i zapasów, Dzicy masowo próbują przedostać się na południe. W związku z tym Lord Dowódca, Jeor Mormont, prosi Tyriona o wstawiennictwo u króla w sprawie czarnych braci i przekonanie go o fatalnej sytuacji na Murze.

Podczas pobytu w Czarnym Zamku Tyrion zaprzyjaźnia się z Jonem Snow. Lannister doradza chłopcu i pomaga zrozumieć pewne istotne życiowe kwestie. Tyrion zauważa podobieństwo między sobą a Jonem – obaj są wyrzutkami, obaj żyją na marginesie i obaj nie są akceptowani przez społeczeństwo. Zanim karzeł opuścił Mur, Snow poprosił go, żeby pomógł też sposób Branowi, któremu bez wątpienia nie jest łatwo po upadku z wieży. Tyrion zgadza się i w drodze powrotnej na południe zatrzymuje się w Winterfell. Daje maesterowi Luwinowi plan specjalnego siodła, dzięki któremu niepełnosprawny chłopiec mógłby dosiadać konia.

W drodze powrotnej do Królewskiej Przystani Tyrion zatrzymuje się w przydrożnym zajeździe. Trafia tam na Catelyn Stark, która opowiada mu o sztylecie, którego użyto przy nieudanym zamachu na Brana, a który rzekomo należy do Tyriona. Lady Stark aresztuje Lannistera i zabiera do Orlego Gniazda, siedziby siostry. Lysa Arryn stawia go przed sądem za wysłanie zabójcy do Brana oraz za zamordowanie jej męża, Jona Arryna, mimo że Tyrion jest niewinny w obu przypadkach. Lysa zamyka karła w podniebnej celi, żeby go złamać. Mimo zamknięcia w celi, która znajduje się na wysokości setek metrów, ma pochyloną podłogę i brakuje jednej ściany, Tyrion radzi sobie nadzwyczajnie dobrze. Spędza czas na zastanawianiu się, kto faktycznie popełnił zarzucane mu czyny. Myśli, że Jaime i Cersei mogą być za nie odpowiedzialni, jednak zamach na Branie wydaje mu się zbyt nieudolny, by być dziełem bliźniąt. Tyrionowi ostatecznie udaje się przekupić strażnika, Morda, żeby przekazał Lysie Arryn, że jest gotów przyznać się do winy. Przed obliczem lady Arryn z humorem opowiada o wszystkich swoich zabawnych przewinieniach z dalekiej przeszłości, jednak nie wspomina nic o tym, co mu zarzucono. W końcu wykorzystuje swoje prawa do rozstrzygnięcia sprawy poprzez próbę walki. Czempion Tyriona, Bronn, po długiej i wyczerpującej walce zabija przedstawiciela Lysy Arryn, ser Vardisa Egena. Lannister odzyskuje wolność i wyrusza z najemnikiem w niebezpieczną samotną wędrówkę na południe. Podróżni znów wpadają na górskie klany z Księżycowych Gór. Spryt i zdolności perswazyjne Tyriona pozwalają im nie tylko przeżyć, ale też przeciągnąć klany na swoją stronę. Razem docierają do armii Tywina Lannistera stacjonującej w Dorzeczu.

Tywin umieszcza młodszego syna i wojowników z klanów w pierwszym rzędzie w nadchodzącej bitwie z siłami Robba Starka. Tyrion dostaje nowego giermka – dwunastoletniego Podricka Payne’a. Wysyła też Bronna na poszukiwanie „damy do towarzystwa”. Najemnik przyprowadza czarnowłosą prostytutkę o imieniu Shae, która natychmiast wzbudza sympatię karła. Następnego dzień Tyrion bierze udział w bitwie przeciwko siłom Starków dowodzonym przez Roose’a Boltona. Potyczkę wygrywają Lannisterowie, ale okazuje się, że to był tylko taktyczny manewr, którego celem było odwrócenie uwagi i schwytanie Jaimego pod Riverrun. Tywin wycofuje się do Harrenhall i wysyła Tyriona do Królewskiej Przystani, by ten pod nieobecność ojca piastował urząd królewskiego namiestnika. Tywin ma nadzieję, że karzeł powstrzyma Joffreya przed popełnieniem kolejnych błędów. Zabrania Tyrionowi zabrać Shae ze sobą, ale syn go nie słucha.

Starcie królów

Tyrion przyjeżdża do Królewskiej Przystani. Towarzyszą mu członkowie górskich klanów, Bronn oraz Shae. Wieść, że karłowaty brat ma pełnić obowiązki namiestnika złości Cersei. Królowa mówi Tyrionowi, że może wtrącić go do lochu i że list od ojca jest sfałszowany, ale zmienia zdanie, kiedy karzeł deklaruje, że uwolni Jaimego. Cersei przyznaje, że potrzebuje pomocy w rządzeniu, ale nie ma zamiaru się zatrzymywać w swoich działaniach. Prowadzi to do nieustannej rywalizacji między rodzeństwem. Tyrion wprowadza się do Wieży Namiestnika. Jego pierwszym posunięciem jest zdjęcie głów ludzi Starków z Czerwonej Twierdzy.

Tyrion, przy pomocy Varysa, usuwa Janosa Slynta z funkcji komendanta Straży Miejskiej i wysyła go wraz z kilkoma jego współpracownikami na Mur. Jest to pierwszy krok ku pozbyciu się z małej rady sługusów Cersei i zastąpienia ich swoimi ludźmi. Następnie na osobności opowiada Petyrowi „Littlefingerowi” Baelishowi, Varysowi i Maesterowi Pycelle, o swoich planach wobec młodszych dzieci Cersei, Tommena i Marcelli. Każdy z rozmówców słyszy inną wersję. Tyrion chce się przekonać, który z tej trójki szpieguje go rzecz królowej regentki. Zdrajcą okazuje się Pycelle. Karzeł chce wysłać Myrcellę do Dorne, by zaręczyć ją z młodym księciem, Trystanem Martellem. Tyrion chce w ten sposób uzyskać poparcie Dorne, dodatkowo obiecując im wydanie zabójcy Elii, siostry Dorana Martella, oraz miejsce w małej radzie dla Dorana.

Tyrion jest przebiegły i stara się wyprzedzić na każdym kroku Cersei. Rozpoczyna szereg działań, mających na celu przygotować miasto do oblężenia: każe rybakom budować łodzie, wysyła wielu myśliwych po zwierzynę, a kowalom nakazuje budowę olbrzymiego łańcucha, który ma zablokować Czarny Nurt. Każe Bronnowi werbować zdolnych najemników, aby walczyli dla niego i pomagali w utrzymywaniu pokoju w mieście (z różnym skutkiem). Idzie też do Hallyne’a – piromanty, który wraz ze swoimi ludźmi jest w stanie wytworzyć dziki ogień. W końcu rozkazuje górskim klanom łupić tereny wokół Królewskiej Przystani w nadziei, że osłabią stacjonujących tam ludzi Stannisa.

W obawie o bezpieczeństwo Shae Tyrion nie pozwala dziewczynie długo przebywać w Czerwonej Twierdzy. Znajduje dla dziewczyny bezpieczny dom, do którego wiedzie tunel prowadzący przez dom publiczny Littlefingera, więc może zjawiać się tam niepostrzeżenie. Jednak po zamieszkach w mieście Tyrion sprowadza Shae z powrotem do zamku, tym razem jako służącą lady Tandy Stokeworth.

Ser Cleos Frey przynosi warunki pokojowe od Robba Starka: Sansa i Arya mają wrócić do domu (mimo iż ta druga nie przebywa obecnie w Królewskiej Przystani), w zamian za to Starkowie uwolnią wszystkich jeńców, za wyjątkiem Jaimego Lannistera. Joffrey miałby też zrzec się roszczeń do Północy. Tyrion uznaje, że warunki te są nie do przyjęcia i wysyła Cleosa z własną ofertą: zwolni dziewczęta w zamian za Jaimego i wierność Robba koronie. Niewiele później Tyriona odwiedza ser Alliser Thorne z Nocnej Straży. Przynosi ze sobą rękę odciętą nieumarłemu jako dowód, że na Północy czyha poważne zagrożenie. Niestety, ręka już zgniła. Ser Thorne zostaje wyśmiany przez Tyriona, ale karzeł obiecuje czarnemu bratu garść nowych rekrutów z lochów Królewskiej Przystani.

Po śmierci Renly’ego Baratheona Tyrion zauważa okazję do przeciągnięcia Tyrellów na stronę Lannisterów. Wysyła Petyra Baelisha do negocjacji i oferuje Joffreya jako potencjalnego męża dla Margaery Tyrell. Karzeł dalej rywalizuje z siostrą. Postanawia przechwycić jej młodszego syna, Tommena, w drodze do Rosby i umieścić pod strażą zaufanych ludzi. Cersei pojmała Alayayę, prostytutkę którą uważa za kochankę brata. Karzeł nie zdradza przed siostrą faktu, że nic go nie łączy z Alayayą. Na widok obrażeń, jakie dziewczyna zaznała od Kettleblacków, Tyriona ogarnia wściekłość. Mówi Cersei, że zabierze jej wszystko co jest dla niej cenne.

Kiedy flota Stannisa zbliża się do Królewskiej Przystani, Tyrion rozkazuje rozciągnąć łańcuch na Czarnym Nurcie. Tym samym uniemożliwia statkom ucieczkę przez dzikim ogniem, ukrytym na pokładzie jednostek Lannisterów. Stannisowi Baratheonowi ostatecznie udaje się wraz z armią dotrzeć pod bramy miasta. Toczą się walki, okolicę spowija upiorna zielona łuna. Okazuje się, że to Tyrion musi poprowadzić kolejny wypad wojska, bo Sandor Clegane, przerażony płonącą rzeką, odmawia wykonania rozkazu i ucieka. Kiedy sprawa wydaje się już być przegrana, na odsiecz przybywa lord Tywin wraz z armią Tyrellów, co przesądza o zwycięstwie obrońców stolicy. Tyrion podczas bitwy zostaje zaatakowany przez członka królewskiej gwardii, ser Mandona Moore’a. Traci nos. Od niechybnej śmierci ratuje go giermek Podrick Payne, który zabija napastnika. Lannister mdleje. Budzi się wiele dni po bitwie. Uważa, że zamach na jego życie jest sprawką Cersei.