Arya Stark

Znana również jako:

Arya Wszędobylska
Arya o Końskim Pysku lub Końska Gęba
Arry
Kostropaty Łeb
Łasica
Nan/ Nymeria
Gołąbek
Sola
Cat znad Kanałów
Ślepa Beth

 

Młodsza z córek Neda i Cat. Jako jedyna z dzieci Catelyn odziedziczyła urodę po Starkach – ma brązowe, matowe włosy oraz pociągłą i poważną twarz. W odróżnieniu od swojej starszej siostry, Sansy, Arya nie przepada za wyszywaniem i haftowaniem, nie dba o stroje i nie oddaje się typowo dziewczęcym rozrywkom. Pod wpływem emocji lub w zamyśleniu przygryza wargę.

Arya sama przyznaje, że nieźle radzi sobie z rachunkami i prowadzeniem domu. Bardzo dobrze jeździ konno, interesuje ją broń. Jest leworęczna.

Z rodzeństwa najlepiej dogaduje się z przyrodnim bratem, Jonem Snow.

W momencie rozpoczęcia Gry o tron ma dziewięć lat.

 

Arya to jedyna bohaterka mająca swój rozdział (POV) w każdym z dotychczas wydanych tomów serii.

 

Przedakcja

 

Arya chętnie spędza czas ze służbą i nisko urodzonymi mieszkańcami Winterfell, lubi słuchać opowieści giermków i częściej niż z własną siostrą bawi się z dziećmi służby.

Jest odważna. Pewnego dnia Robb zabrał ją, Sansę i małego Brana do krypt, by pokazać im miejsca zarezerwowane na ich własne groby. Zza nagrobków wysunął się obsypany mąką Jon Snow, który straszył dzieci. Sansa z wrzaskiem uciekła, ale Arya wymierzyła „duchowi” cios, a potem skarciła braci za straszenie Brana.

 

Gra o tron

 

Arya otrzymuje jedno ze szczeniąt wilkora, znalezionych przez Robba i Jona. Nadaje mu imię na cześć wojowniczej królowej Nymerii.

Podczas uczty wydanej na cześć Roberta Baratheona i jego dworu Arya towarzyszy młodszemu księciu, Tommenowi. Wraz z księżniczką Myrcellą, Sansą i innymi dziewczętami z Winterfell spędza poranek na ćwiczeniu umiejętności wyszywania, ale znudzona ucieka, by w towarzystwie Jona Snow obserwować rycerzy trenujących na dziedzińcu Winterfell.

Dziewczynka jest nieustającym źródłem trosk dla opiekującej się nią septy Mordane. Przy pakowaniu ubrań na wyjazd do Królewskiej Przystani wrzuca odzież do skrzyni bardzo niedbale i septa nakazuje jej powtórnie się spakować, tym razem układając porządnie ubrania. Aryę odwiedza Jon Snow i wręcza jej podarunek – prawdziwy miecz o imieniu Igła, wykuty w kuźni zamkowej i specjalnie dostosowany do jej ręki. Brat udziela jej pierwszej nauki posługiwania się bronią, mówiąc, że należy ukłuć przeciwnika ostrym końcem.

W drodze do Królewskiej Przystani Arya spędza czas w towarzystwie nisko urodzonych. Dziewczynka chętnie zaprzyjaźnia się z giermkami i służącymi, a jej najlepszym przyjacielem staje się Mycah, syn rzeźnika. W odróżnieniu od swojej lubiącej piękne stroje siostry, Arya potrafi chodzić przez kilka dni pod rząd w tym samym ubłoconym ubraniu. Pewnego dnia Cersei zaprasza Aryę i jej siostrę do wspólnej podróży królewskim domem na kołach, ale Arya postanawia zlekceważyć zaproszenie i spędza ten dzień z Mycahem. Na jej prośbę chłopak trenuje z nią walkę na kije. Podczas ćwiczeń natykają się na nich Joffrey i Sansa. Książę zarzuca Mycahowi, że chce zostać rycerzem i rani chłopaka, a Arya staje w obronie przyjaciela i rozbija księciu kij na głowie. Wściekły Joffrey rzuca się na dziewczynkę z mieczem, ale zostaje powstrzymany przez Nymerię. Arya wrzuca do rzeki broń księcia i wraz z wilkorem ucieka. Przez trzy doby nikt nie może ich odszukać, czwartego dnia Jory przyprowadza do obozu Aryę. Dziewczynka zostaje przejęta przez Lannisterów, doprowadzona przed oblicze króla i tam składa relację z ostatnich wydarzeń. Joffrey opowiada własną historię, zarzucając Aryi że napadła na niego, a Nymeria próbowała odgryźć mu rękę. Przywołana na świadka Sansa deklaruje, że nic nie pamięta z wydarzeń nad rzeką. Wściekła Arya rzuca się na siostrę z pięściami, zarzucając jej kłamstwo. Ofiarą tego konfliktu są Mycah i Dama, wilkorzyca Sansy.

Przez kolejne tygodnie stosunki między siostrami są dalekie od poprawności, Sansa wini Aryę za śmierć Damy, zaś Arya nie może wybaczyć Sansie, że nie stanęła po jej stronie i nie może odżałować śmierci Mycaha, zamordowanego przez Ogara. W Królewskiej Przystani Ned zabiera młodszą córkę na poważną rozmowę i wyjaśnia jej, że w obecnej sytuacji rodzina musi trzymać się razem. Ojciec zauważa jej miecz i widząc, że dziewczynka nie ma pojęcia o tym, jak się posługiwać bronią, zatrudnia dla niej nauczyciela. Syrio Forel uczy Aryę wodnego tańca z Bravoos. Ten styl walki opiera się na zwinności, zręczności i szybkości, a Syrio oprócz trenowania ciosów zadaje swojej podopiecznej także ćwiczenia gimnastyczne oraz uczy ją funkcjonowania opartego na zmysłach słuchu, węchu czy dotyku. Aryi bardzo się te lekcje podobają, przedkłada je nad obserwowanie zmagań rycerzy, biorących udział w turnieju rycerskim. Jednym z zadań zlecanych jej przez Syria jest łapanie kotów. Pewnego dnia Arya zapędza się za jednouchym starym kocurem w nieznane jej rejony zamku. W piwnicach znajduje smocze czaszki i podsłuchuje rozmowę dwóch mężczyzn (z opisów sądząc Illyria Mopatisa i przebranego Varysa), dyskutujących o namiestniku i jego poszukiwaniach królewskich bękartów oraz o możliwości uśmiercenia królewskiego namiestnika. Dziewczynka po wydostaniu się z podziemi opowiada Nedowi o podsłuchanej rozmowie, ale ojciec lekceważy te doniesienia, sądząc, że Arya spotkała aktorów ćwiczących swe role. Rozmowę przerywa im przybycie czarnego brata Yorena.

Po ataku Jaimego Lannistera na ludzi Neda Arya przez kilka dni trwa w zaciętym milczeniu. Kilkanaście dni później Arya kłóci się z Sansą przy śniadaniu, wyśmiewa marzenia siostry o byciu królową i rzuca w nią owocem, niszcząc suknię starszej dziewczynki. Po paru godzinach przeprasza Sansę. Propozycję powrotu do Winterfell przyjmuje ze szczerą radością, prosi tylko ojca, by Syrio mógł pojechać razem z nimi. W dzień wyjazdu z Królewskiej Przystani Arya ćwiczy po raz kolejny ze swoim nauczycielem. Forel oprócz przekazywania zasad szermierki wpaja dziewczynie zasady, według których powinien postępować wodny tancerz. Lekcję przerywa wtargnięcie kilku lannisterskich żołnierzy, dowodzonych przez ser Meryna Tranta. Syrio każe Aryi uciekać, a sam staje do walki. Dziewczynka przekonuje się, że to, co Forel pokazywał jej podczas zajęć to były tylko ćwiczenia, a w prawdziwej walce jest nieporównywalnie szybszy. Arya ucieka z sali, gdy bezbronny Syrio staje naprzeciw uzbrojonego i zakutego w zbroję ser Meryna. Od tego momentu uchodzi za zaginioną.

Dziewczynka omija Wieżę Namiestnika i okrężną drogą udaje się do stajni, gdzie znajduje rozbitą skrzynię ze swoimi ubraniami. Zabiera trochę ciepłej odzieży oraz Igłę. Zabija chłopaka stajennego, który próbuje ją zatrzymać, a następnie decyduje się na pieszą ucieczkę. Kolejne dni Arya spędza na ulicy w dzielnicy biedoty. Sprawdza, czy uda się jej wydostać przez którąś z bram miasta, ale są one bardzo pilnie strzeżone. Nocuje w bramach, na dachach domów lub w stajniach i już pierwszej nocy ktoś kradnie jej zapasowe ubranie. Dziewczynka głoduje, próbuje polować na gołębie i wymieniać je na żywność, coraz częściej odczuwa pokusę kradzieży żywności. Na ulicach słucha plotek, które pod wieloma względami są sprzeczne, ale zgodnie donoszą że król Robert nie żyje. Powtarza się w nich również nazwisko królewskiego namiestnika. Zgodnie z zaleceniami Syria stara się zwracać baczną uwagę na otoczenie i zauważa obcych żołnierzy w barwach Starków, pilnujących statku, którym miała wraz z rodziną odpłynąć na północ. Arya powraca do Zapchlonego Tyłka i wraz z tłumem udaje się na plac przed Septem Baelora. Tam jest świadkiem, jak Eddard Stark przyznaje się do zdrady, a Joffrey rozkazuje ściąć mu głowę. Arya rzuca się ojcu na ratunek, ale nie może przebić się przez tłum. Samego momentu egzekucji dziewczynka nie widzi, gdyż Yoren z Nocnej Straży wyciąga ją z tłumu. Czarny brat zabiera ze sobą i ścina jej włosy.

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Możesz użyć następujących tagów oraz atrybutów HTML-a: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>