Nawałnica mieczy
Arya, Gendry i Gorąca Bułka kluczą, aby zmylić pościg, który niewątpliwie za nimi wyruszy. Dziewczynka dowodzi całą gromadką. Ma z sobą skradzioną z samotni Boltona mapę i zamierza przedostać się do Riverrun, gdzie spodziewa się spotkać swego brata Robba. Arya nalega na jak najdłuższe podróżowanie każdego dnia, ale jej towarzysze są kiepskimi jeźdźcami, dlatego muszą podróżować wolniej. Nocą Arya śni wilczy sen. Widzi w nim czterech Krwawych Komediantów, wysłanych za nimi w pogoń, których rozszarpuje wilcza wataha Nymerii.
Po kilku dniach wędrówki przez las Arya z towarzyszami decydują się wejść do opuszczonej wioski i poszukać czegoś do zjedzenia. Spotykają ich Tom z Siedmiu Strumieni, łucznik Anguy i Cytryn. Wspólnie udają się do gospody, w której wcześniej przebywali Brienne, Jaime i Cleos. Tom daje Aryi kwit z potwierdzeniem zapłaty za trzy konie, które zamierza zarekwirować. Arya nie chce się zgodzić, ale do karczmy zbliżają się kolejni zbrojni. Dziewczynka próbuje uciekać, łamie nos Cytrynowi, ale zbrojny jest od niej szybszy i silniejszy. Wśród przybyłych Arya rozpoznaje Harwina, który kiedyś służył w Winterfell. Służący w pierwszej chwili jej nie poznaje, ale potem przyklęka przed dziewczynką i przedstawia ją jako córkę namiestnika Aryę Stark.
Gorąca Bułka pozostał w gospodzie Sharny, a Arya wraz z Gendrym i Bractwem Bez Chorągwi ruszyli w dalszą drogę. Arya opowiada Harwinowi o swych przygodach, chociaż część wydarzeń (m.in. zabójstwa) pomija milczeniem. Dziewczynka zdaje sobie sprawę, że jadą bardzo krętą drogą, a gdy głośno wyraża swe wątpliwości banici przyznają, że nie wiozą jej do Riverrun, a do lorda Dondarriona, który postanowi o jej dalszym losie. Arya rzuca się do ucieczki, ale Harwin ja dogania. Starkówna obiecuje, że nie będzie już próbowała uciekać.
W drodze do Lorda Błyskawicy Arya i jej towarzysze odwiedzają okoliczne warownie i dwory, wymieniając najnowsze wiadomości z ich mieszkańcami. Na wzgórzu Wysokiego Serca ich obozowisko odwiedza wiekowa karlica, która wygłasza dziwne przepowiednie. Przez większość drogi Aryi towarzyszy łucznik Anguy, który jest najmłodszym z banitów. Dziewczynka bardzo chce się nauczyć strzelać z łuku, ale ma za mało siły by napiąć cięciwę. Lady Smallwood przyjmuje ich w swym Żołędziowym Dworze, daje Aryi czyste ubranie i dzieli się z nimi informacjami na temat Królobójcy, ale w połowie rozmowy banici odsyłają Aryę z komnaty. Arya wdaje się w bójkę z Gendrym, niszczy suknię i lady Smallwood ponownie każe jej się wykąpać oraz przebrać w nowe szaty.
W Kamiennym Sepcie znajdują jeńców zamkniętych we wronich klatkach. Za kratami jest tak mało miejsca, że więźniowie nie mogą usiąść ani się odwrócić. Stoją nago, wystawieni na słońce i deszcz i umierają tam z głodu i pragnienia. W ten sposób Szalony Łowca mści się na mordercach i gwałcicielach. Uwięzieni zauważają zainteresowanie Aryi i błagają ją o łyk wody. Dziewczynka daje im pić, a Anguy zabija jeńców strzałami z łuku.
Banici zatrzymują się w gospodzie „Pod Brzoskwinią”, prowadzoną przez zaprzyjaźnioną z nimi karczmarkę Rutę. Arya przygląda się bacznie otoczeniu i podejrzewa, że gospoda ta jest domem publicznym. Po raz kolejny kłóci się z Gendrym, ale chłopak pomaga jej pozbyć się zbyt nachalnego klienta gospody. Rankiem do Kamiennego Septu przybywa Szalony Łowca z nowym więźniem, Sandorem Clegane’em. Chce go umieścić we wroniej klatce, ale banici sprzeciwiają się temu i zabierają Ogara na sąd do lorda Berica. Do jaskini pod Wydrążonym Wzgórzem jadą również Gendry i Arya, cała trójka ma zasłonięte oczy, by kryjówka banitów pozostała tajemnicą. Sandor jest oskarżony przez ludzi Dondarriona o liczne morderstwa, ale się do nich nie przyznaje. Gdy Arya oskarża go o zamordowanie Mycaha, Beric skazuje Ogara na sąd boży. Obserwując pojedynek dziewczynka ma nadzieję, że jej modlitwy zostaną w końcu wysłuchane, bowiem Clegane walkę przegrywa, lecz w ostatnim ataku pokonuje swego przeciwnika. Arya nie może się pogodzić z takim rozstrzygnięciem, chwyta za sztylet by pchnąć nim Ogara, na widok jego nowych poparzeń waha się, aż Cytryn zabiera jej nóż. W tym samym czasie Thoros po raz kolejny przywraca Dondarriona do życia. Mimo sugestii dziewczynki, by Sandora powiesić lub oddać Szalonemu Łowcy, banici zabierają mu pieniądze i puszczają go wolno. Arya wraz z Bractwem bez Chorągwi rusza w dalszą drogę. Ich kolejnym przeciwnikiem jest grupa Krwawych Komediantów stacjonująca w sepcie. Część najemników ginie w walce, dwóm banici pozwalają uciec, by zanieśli wieści Boltonowi i Vargo Hoatowi, a pozostałym urządzają sąd i wieszają ich na drzewach. Arya jest wściekła, że nie pozwolono jej brać udziału w walce, ale posłusznie wykonuje rozkaz. Ponownie marzy, by nauczyć się strzelać z łuku, bo choć uwielbia walkę na miecze to widzi, że łuki też mają swoje zalety. Wieczorem Arya rozmawia z lordem Dondarrionem, który opowiada jej o swojej przeszłości. Banici mimo swej sympatii do Eddarda Starka zdecydowani są uzyskać za dziewczynkę okup od Robba. Gendry postanawia się do nich przyłączyć. Arya ma mu to za złe, uważa, że ją w pewnym sensie zdradził.
Podczas wędrówki w kierunku Riverrun banici powracają na Wysokie Serce. Przychodzi tam karlica, która ponownie wygłasza przepowiednie. Dostrzega Aryę i nazywa ją wilczym dzieckiem, dzieckiem krwi i sercem mroku. Mówi też, że Starkówna cuchnie śmiercią. Karlica twierdzi, że matki Aryi nie ma w Riverrun i że powinni udać się do Bliźniaków. W ulewnym deszczu ruszają w dalszą drogę. Arya, mimo iż zziębnięta i zmoknięta, nic po sobie nie pokazuje. Rozmawia z młodym Edrickiem Daynem, zwanym Nedem, giermkiem lorda Błyskawicy. Chłopak opowiada jej o Wylli, która według jego słów jest matką Jona Snow. Dziewczynka obiecuje sobie, że przy najbliższym spotkaniu przekaże bratu te wiadomości. Edric wspomina również historię Ashary Dayne, która popełniła samobójstwo z powodu miłosnego zawodu. Przyczyną jej śmierci miał być ojciec Aryi. Oburzona Arya oddala się, ale nie odjeżdża zbyt daleko. Rozmawia z Harwinem, który potwierdza, że Ned Stark był zakochany w Asharze, ale jego zdaniem nie był powodem jej samobójstwa. Prosi też, by nie powtarzała tej historii swej matce. Wieczorem banici zastanawiają się, do kogo udać się po okup za Aryę. Zirytowana dziewczynka wychodzi na zewnątrz i wpada w ręce Sandora Clegane’a, który porywa ją. Początkowo Arya jest przekonana, że Ogar wiezie ją do Królewskiej Przystani i jak może utrudnia podróż. Próbuje uciekać, kopie i gryzie swego prześladowcę. Sandor udziela jej ostrych upomnień, ale gdy widzi jak bardzo przeziębiona jest dziewczynka zatrzymuje się na nocleg i próbuje rozpalić ogień. Dzieli się z nią jedzeniem i wyjaśnia, że zamierza ją oddać Robbowi za okup. Do Bliźniaków docierają w chwili, gdy już trwa walka między ludźmi Młodego Wilka a żołnierzami Waldera Freya. Poprzedniej nocy Aryę dręczą koszmarne sny, a gdy jest już tak blisko swej rodziny, to chce się do niej przedostać za wszelką cenę. Jest głucha na perswazje Sandora, namawiającego ją do natychmiastowej ucieczki. Dziewczynka ucieka w stronę bramy Bliźniaków, ale Ogar ją dogania i ogłusza. Po Krwawych Godach trzymają się z dala od uczęszczanych szlaków. Arya ma za złe Clegane’owi, że nie podjął próby uratowania jej matki, ale w nocy śni wilczy sen, w którym Nymeria wyciąga w wody ciało Catelyn Stark. Dziewczynka pogrążona jest w apatii, odczuwa pustkę i najchętniej całymi dniami by spała, ale Ogar zmusza ją do działania. Sandor planuje sprzedać ją Lysie Arryn, a w gdy drodze do Orlego Gniazda spotykają ciężko rannego żołnierza, uczy ją, jak przyznaje się dar łaski. Zatrzymują się w jakiejś wiosce, gdzie Clegane najmuje się do prac przy budowie palisady, a Aryę miejscowe kobiety próbują zapędzić do pomocy w gospodarstwie, ale nie pozwala im na to. Dowiadują się też, że dalsza droga do Orlego Gniazda jest niemożliwa z uwagi na śniegi i górskie klany. Po odjeździe z wioski Sandor wpada na pomysł sprzedania Aryi Blackfishowi w Riverrun, dlatego kierują się w stronę Tridentu. W gospodzie na rozstajnych drogach spotykają trzech ludzi Góry. Arya przysłuchuje się rozmowie, z której wynika, że Joffrey nie żyje, a Sansa została poślubiona Tyrionowi, ale uciekła z Królewskiej Przystani. Dziewczynka dowiaduje się też, że siostra Sansy ma wyjść za mąż za bękarta Boltona, ale nie dociera do niej, że jakaś dziewczyna przedstawiana jest jako Arya Stark. Gdy dochodzi do starcia z ludźmi Góry, Arya staje po stronie Ogara. Rani giermka i zabija Łaskotka, wypowiadając przy tym słowa, które on dawno temu zadawał torturowanym przez siebie wieśniakom. Przy ciele Pollivera znajduje swój dawny miecz, Igłę. Sandor jest poważnie ranny, Arya pomaga mu opatrzyć obrażenia i wieczorem po raz pierwszy w swej modlitwie pomija jego imię. Następnego dnia podróżują tylko przez kilka godzin, gorączkujący Ogar nie jest w stanie utrzymać się na koniu i prosi Aryę o dar łaski. Dziewczynka stwierdza, że Sandor nie zasługuje na szybką śmierć, zostawia go pod drzewem i odjeżdża na swym koniu, Płoszce. Po sześciu dniach dociera do Solanek. Sprzedaje tam konia i próbuje kupić miejsce na statku płynącym na północ, by dotrzeć na Mur do Jona Snow. Kapitan „Córki Tytana”, statku z Braavos, nie chce jej wziąć na pokład, ale Arya przypomina sobie o monecie, jaką kiedyś wręczył jej Jaqen H’ghar. Podaje ją kapitanowi ze słowami „valar morghulis”. Otrzymuje odpowiedź „valar doheris” i miejsce na statku.