Cersei Lannister

cersei small

Jedyna córka Tywina Lannistera i jego żony Joanny, również z rodu Lannisterów, bliźniacza siostra i zarazem kochanka Jaimego. Żona króla Roberta Baratheona, matka Joffreya, Myrcelli i Tommena.

Jest piękna. Ma typowe dla Lannisterów złote włosy i zielone oczy. Uważa się za zdolnego polityka, w rzeczywistości brak jej pragmatyzmu, kieruje się emocjami i uprzedzeniami. Jest mściwa.

 

Przedakcja

Cersei urodziła się kilka chwil przed Jaimem. Bliźnięta łączyła bliska więź. Mała Cersei spędzała większość czasu z bratem. Czasami przebierała się w jego stroje. Inicjowała też ryzykowne zabawy, by udowodnić, że jest odważna. Uważała za niesprawiedliwe, że ze względu na płeć traktuje się ich różnie. Z czasem zabawy rodzeństwa nabrały charakteru seksualnego. Gdy Jaime i Cersei zostali przyłapani, lady Joanna kazała ich rozdzielić i przenieść sypialnię syna na przeciwległe skrzydło zamku. Niedługo później umarła przy narodzinach Tyriona. Cersei, w przeciwieństwie do Jaimego, znienawidziła karłowatego brata i uważała, że nie powinien żyć.

Lord Tywin, piastujący stanowisko królewskiego namiestnika, pragnął, by jego córka została królową. Kiedy miała dziesięć lat, urządził turniej na cześć króla, podczas którego miał mu zaproponować małżeństwo Cersei z księciem Rhaegarem. Dziewczynka była bardzo podekscytowana. Wybrała się wraz z koleżankami do słynnej czarownicy, Maggy Żaby (maegi), która rozbiła swój namiot na polu turniejowym. Wiedźma przepowiedziała, że Cersei:

-wyjdzie za króla;
-będzie królową, dopóki nie przyjdzie młodsza i piękniejsza, która wszystko jej odbierze;
-król będzie miał szesnaścioro dzieci, ona – troje;
-wszystkie jej dzieci zostaną koronowane i umrą za jej życia;
-gdy już straci wszystko, valonqar (po valyriańsku mały braciszek) ją udusi.

Lannisterówna początkowo uważała przepowiednię za bezsensowną, jednak w miarę upływu czasu słowa Maggy Żaby zaczęły się sprawdzać, a Cersei popadła w obsesję na punkcie tej wróżby.

Król odrzucił propozycję namiestnika i postanowił ożenić syna z dornijską księżniczką Elią Martell. Lord Tywin nie tracił nadziei, że jeszcze uda mu się wydać córkę za członka rodziny królewskiej. Cersei zamieszkała z ojcem w Królewskiej Przystani. Gdy miała piętnaście lat, Jaime, już pasowany na rycerza i okryty chwałą, odwiedził ojca i siostrę. Cersei powiedziała mu, że lord Tywin zamierza go zaręczyć z Lysą Tully. Podczas upojnej nocy namówiła brata, by wstąpił do Gwardii Królewskiej. W ten sposób uniknąłby niechcianego małżeństwa i byłby blisko siostry. Plan powiódł się tylko częściowo. Lord Tywin nie mógł się przeciwstawić woli króla, jednak przy pierwszej nadarzającej się okazji zrezygnował ze stanowiska namiestnika i wyjechał z córką do Casterly Rock. Jaime został przyjęty do Gwardii Królewskiej podczas wielkiego turnieju w Harrenhal. Tuż po ceremonii inwestytury odesłano go do stolicy. Rodzeństwo pozostało rozdzielone.

Po obaleniu dynastii Targaryenów nowo koronowany król Robert Baratheon postanowił ze względów politycznych poślubić Cersei Lannister. Córka lorda Tywina wznowiła romans z bratem, ale początkowo odnosiła się przychylnie do króla. Wszystko zmieniło się w noc poślubną, gdy pijany Robert zwrócił się do Cersei imieniem Lyanny. Królowa nie mogła mu wybaczyć, że wciąż myślał o swojej zmarłej ukochanej. Z biegiem lat Robert wzbudzał w małżonce coraz większy wstręt. Zaniedbywał zarówno królestwo, jak swoją rodzinę. Najchętniej spędzał czas na polowaniach, ucztach i turniejach. Dużo pił, a po pijanemu zdarzało mu się stosować przemoc wobec żony. Miał też liczne kochanki, przeważnie kobiety z ludu, i liczne potomstwo z nieprawego łoża. Cersei nie chciała rodzić dzieci swemu mężowi. Gdy zaszła z nim w ciążę, usunęła ją. Za to wydała na świat troje dzieci swego brata.

 

Gra o tron

Po śmierci namiestnika Jona Arryna król Robert Baratheon udał się na Północ wraz z rodziną i całym dworem, by nakłonić Eddarda Starka do objęcia stanowiska namiestnika. Gdy pewnego dnia król pojechał na polowanie, Cersei i Jaime zostali w zamku. Bran, syn lorda Eddarda, przyłapał ich podczas aktu miłosnego. Cersei chciała tylko zastraszyć chłopca, ale Jaime zrzucił go z wieży, przez co mały Stark zapadł w śpiączkę.

Podczas powrotnej podróży do stolicy, książę Joffrey zaatakował Mycaha, chłopca z ludu, kolegę Aryi Stark. Arya rzuciła się na księcia, a jej wilkorzyca Nymeria go ugryzła. Cersei domagała się surowej kary dla Starkówny i śmierci zwierzęcia. Dopięła swego o tyle, że lord Eddard zabił wilkorzycę Sansy zamiast Nymerii, która uciekła.

Podczas turnieju Namiestnika w Królewskiej Przystani Robert uparł się, że weźmie udział w walce zbiorowej i ogłosił to na uczcie. Cersei usiłowała mu to odradzić. Zdaniem Varysa w rzeczywistości liczyła na to, że król postawi na swoim, a wówczas ktoś go zabije i będzie to wyglądało na nieszczęśliwy wypadek.

Lord Stark prowadził śledztwo w sprawie śmierci Jona Arryna. Przy okazji domyślił się, że ojcem dzieci królowej jest Jaime Lannister. Ostrzegł Cersei i sugerował jej ucieczkę. Królowa starała się nakłonić namiestnika do współpracy (m.in. użyła swych wdzięków), jednak on upierał się, że powie o wszystkim Robertowi. Cersei zaaranżowała wypadek na polowaniu – kazała podać mężowi wzmocnione wino. Nietrzeźwy król został śmiertelnie zraniony przez szarżującego dzika.

Po śmierci Roberta lord Eddard starał się przekazać tron Stannisowi Baratheonowi, bratu króla i jego prawowitemu następcy, jednak Cersei uderzyła szybciej. Oskarżyła namiestnika o zdradę i kazała go aresztować. Następnie nakłoniła Sansę Stark, by wysłała do swoich krewnych listy z wiadomością, że jej ojciec jest zdrajcą. Zajęła też miejsce w małej radzie Joffreya jako królowa regentka. Zwolniła ze służby lorda dowódcę Gwardii Królewskiej, ser Barristana Selmy’ego, by awansować na to stanowisko swego brata Jaimego. Chciała, by lord Stark przyznał się do winy. Miał otrzymać ułaskawienie i wstąpić do Nocnej Straży. Były namiestnik zrobił to, czego od niego żądano, jednak król Joffrey kazał go ściąć.

Tywin Lannister, mianowany namiestnikiem, uznał, że Cersei robi same głupstwa i nie potrafi zapanować nad synem. Wysłał do stolicy Tyriona, by zastąpił go na stanowisku namiestnika, dopóki sam nie będzie mógł zjawić się w Królewskiej Przystani.

cersei

Starcie królów

Cersei nie była zadowolona z faktu, że ojciec przysłał Tyriona do stolicy, i w pierwszej chwili groziła bratu wtrąceniem do lochu. Ustąpiła, gdy obiecał, że wydostanie Jaimego z niewoli, ale na każdym kroku utrudniała mu działanie i sprzeciwiała się jego pomysłom. Tyrion, chcąc zyskać parę dni spokoju, podtruł ją i w tym czasie negocjował ze Starkami. Cersei starała się zdobyć zaufanych ludzi, w tym celu zatrudniła trzech braci Kettleblacków. Tyrion ich przekupił, by donosili mu o zamiarach królowej. Odkrył też, że pod nieobecność Jaimego Cersei zaczęła romansować z Lancelem Lannisterem. Karzeł zaszantażował kuzyna i zmusił go do współpracy.

Królowa broniła swojego wpływu na dzieci. Sprzeciwiała się zaręczynom Myrcelli z Trystanem Martellem, ale Tyrion przekonał ją, że dziewczynka będzie bezpieczniejsza w Dorne niż w stolicy. Cersei oponowała też przeciwko małżeństwu Joffreya z wdową po Renlym Baratheonie, Margaery Tyrell, ale dała się przekonać małej radzie. Królowa była wśród osób, które odprowadzały Mycellę do portu, i została znieważona podczas zamieszek w Królewskiej Przystani. Postanowiła wtedy dla bezpieczeństwa wywieźć Tommena z miasta, lecz Tyrion umieścił chłopca w wybranym przez siebie zamku. Cersei wydaliła z Gwardii Królewskiej Borosa Blounta, który nie zapobiegł porwaniu księcia, i zastąpiła go Osmundem Kettleblackiem. Kazała też ująć i pobić prostytutkę Alayayę, bo myślała, że to ona jest kochanką Tyriona. Groziła, że jeśli Joffreyowi coś się stanie, zabije dziewczynę. W odwecie Tyrion zagroził, że zrobi Tommenowi wszystko to, co spotka Alayayę.

Gdy Sansa zakwitła i próbowała spalić zakrwawione posłanie, Cersei przeprowadziła z nią rozmowę uświadamiającą. Opowiedziała jej o cierpieniach związanych z byciem kobietą i o radościach macierzyństwa.

Podczas bitwy na Czarnym Nurcie królowa urządziła przyjęcie dla przebywających na zamku szlachcianek, by podnieść je na duchu, jednak w rozmowie z Sansą wyrażała się o nich z pogardą. Kiedy ludzie Stannisa Baratheona atakowali Błotnistą Bramę, rozkazała sprowadzić Joffreya na zamek. Piła dużo wina i zmuszała do tego Sansę. Powiedziała jej, że nie zamierza pozwolić, by wzięto je do niewoli, dlatego wezwała ser Ilyna Payne’a, by je zabił w razie porażki. Gdy Lancel przyniósł wieści, że ludzie Tyriona przegrywają bitwę, Cersei wyszła z sali, i to Sansa uspokajała zgromadzone kobiety.

 

Nawałnica mieczy

Gdy Tyrion leżał ranny, Cersei odzyskała Tommena, kazała też wychłostać Alayayę. Sama zajmowała się przygotowaniami do ślubu starszego syna, brała też udział w posiedzeniach rady. Lord Tywin uważał, że powinna wyjść powtórnie za mąż, najlepiej za Willasa Tyrella, co ją rozwścieczyło. Ostatecznie Mace Tyrell odrzucił tę propozycję. Gdy Lannisterowie dowiedzieli się o planach Tyrellów, by ożenić Willasa z Sansą, postanowili wydać dziewczynę za Tyriona. Królowa zatroszczyła się o garderobę Starkówny i urządziła przyjęcie weselne.

Cersei była świadkiem śmierci Joffreya, otrutego na własnym weselu. Natychmiast kazała aresztować Tyriona i robiła wszystko, by doprowadzić do jego egzekucji. Gdy modliła się przy zwłokach syna, wrócił Jaime. Kochali się w sepcie. Cersei chciała, by jej bliźniak zabił Tyriona, z kolei Królobójca chciał ujawnić związek z siostrą. Żadne nie zgodziło się na propozycję drugiego.

Cersei przyszła później do komnat lorda dowódcy. Prosiła Jaimego o pomoc, ponieważ lord Tywin chciał ją odesłać do Casterly Rock, a w konsekwencji rozdzielić z Tommenem. Próbowała uwieść brata, ale on nie chciał się z nią kochać w tym miejscu. Nie zamierzał też wstawiać się za siostrą u ojca, ponieważ żeby go przekonać, musiałby się zgodzić na opuszczenie Gwardii Królewskiej, a nie chciał tego robić. Cersei rozgniewała się na brata. Od tego momentu relacje między bliźniętami ochłodły.

Uczta dla wron

Cersei zawiadomiono o śmierci ojca. Kazała przygotować jego ciało do pogrzebu i pozbyć się zwłok Shae, które znaleziono w łożu namiestnika. Chciała, by Jaime objął urząd po ojcu, ale odmówił, co ją rozgniewało. Gdy się dowiedziała, że Tyrion uciekł, kazała zabić strażników, którzy do tego dopuścili.

Królowa wzięła udział w nabożeństwie za ojca. Irytowała się na Tommena, który okazywał słabość, co było zgodne z jego wiekiem, ale zdaniem matki nie przystało królowi. Niepokoiła się, że wielki septon mógł się dowiedzieć, co zrobiła Robertowi. Zwróciła uwagę na lady Taenę Merryweather, która obiecała wszcząć poszukiwania Tyriona za morzem. Rozgniewała się na Mace’a Tyrella za to, że chciał obsadzić jak najwięcej stanowisk swoimi ludźmi. By tego uniknąć, postanowiła mianować Gylesa Rosby’ego starszym nad monetą. Po powrocie na zamek Cersei spotkała się z Qyburnem, który zameldował, że w celi zaginionego strażnika znaleziono monetę bitą dawniej na ziemiach Tyrellów. Zezwoliła byłemu maesterowi na przeprowadzanie eksperymentów na ludziach – najpierw na umierającym Gregorze Clegane. Zaproponowała stryjowi Kevanowi stanowisko namiestnika, ale gdy ten zażądał, by wróciła do Casterly Rock, a jego uczyniła regentem, oburzyła się. Po odmowie stryja jeszcze raz poprosiła Jaimego o objęcie urzędu, ale on po raz kolejny odmówił. Cersei rozgniewała się na brata, ale później przyjęła jego radę, by powierzyć Mace’owi Tyrellowi zadanie zdobycia Końca Burzy.

Ponieważ Mace Tyrell nie chciał opuścić stolicy, dopóki jego córka nie wyjdzie za Tommena, Cersei zorganizowała szybki ślub. W dniu ceremonii wszystko ją irytowało. Bała się, że Tyrion może zabić jej młodszego syna, nie chciała też, by mały Tommen spędził noc poślubną w jednym łożu z Margaery, nawet gdyby chodziło tylko o spanie. Postanowiła uprzyjemnić sobie dzień ślubu spaleniem Wieży Namiestnika.

cersei2

Po ślubie Tommena niechęć Cersei do Tyrellów narastała. Nie mogła znieść tego, że Margaery jest ulubienicą tłumów. Zaprzyjaźniła się za to z Taeną Merryweather. Piła coraz więcej, co miało negatywny wpływ na jej wygląd, mianowicie – zaczęła tyć. Postanowiła zwiększyć liczbę swoich ludzi w radzie. Mianowała Qyburna starszym nad szeptaczami, Ortona Merryweathera – najwyższym sędzią, Gylesa Rosby – lordem skarbnikiem, a młodego Aurane’a Watersa, który przypominał jej księcia Rhaegara – wielkim admirałem. Namiestnikiem został ser Harys Swyft, teść Kevana. Ponieważ Korona miała kłopoty finansowe, Cersei postanowiła zawiesić spłaty długu Wierze i Żelaznemu Bankowi z Braavos. Zaoszczędzone pieniądze przeznaczyła na budowę okrętów wojennych. Gdy dowiedziała się, że Jon Snow został lordem dowódcą Nocnej Straży, za radą Qyburna postanowiła wysłać na Mur kogoś, kto dokona zamachu. Zaczęła też knuć przeciwko Margaery. Poprosiła Osneya Kettleblacka, by uwiódł „małą królową”. Przedtem nagrodziła go w łożu za wykonanie innej tajnej misji – zamordowania wielkiego septona.

Cersei nie mogła znieść tego, że Tommen polubił Tyrellów i ich słucha – pod wpływem Margaery chłopiec chciał brać udział w zebraniach rady i uczyć się rycerskiego rzemiosła od ser Lorasa Tyrella. Królową regentkę złościło, że Jaime popierał syna w tej sprawie. Jej nieporozumienia z bratem narastały, aż w końcu wysłała go do Dorzecza. Postanowiła się też pozbyć Bronna, byłego najemnika Tyriona, i namówiła jego szwagra, ser Balmana Byrcha, by go zgładził.

Następcą zabitego wielkiego septona został przywódca wróbli – ruchu ludowego na rzecz odnowy Wiary. Zmuszał podwładnych do ascezy i pracy fizycznej. Odmawiał też udzielenia błogosławieństwa Tommenowi. Cersei udała się do niego w tej sprawie. Wielki septon zgodził się umorzyć długi Korony i pobłogosławić króla Tommena w zamian za reaktywację zakonów Miecza i Gwiazdy (tzw. Wiara wojująca).

Gdy żelaźni ludzie zaatakowali Reach, Margaery domagała się, by przerwano oblężenie Smoczej Skały i skierowano flotę lorda Redwyne’a przeciw drakkarom, ale Cersei odmówiła. Stwierdziła, że statki są potrzebne do wspierania oblegających Smoczą Skałę. Loras, chcąc przyspieszyć zdobywanie Skały, poprosił, by pozwolono mu wziąć zamek szturmem, co ucieszyło królową regentkę. Gorszą wiadomość przywiozła Falyse Stokeworth – Balman Byrch wyzwał Bronna na pojedynek i zginął, a były najemnik zaczął się tytułować lordem Stokeworth. Cersei oddała wdowę Qyburnowi do eksperymentów. Sama spróbowała seksu z Taeną.

Aurane Waters przywiózł wiadomość, że Loras Tyrell zdobył Smoczą Skałę, ale został ciężko ranny. Cersei sama zaniosła tę wieść Margaery i radowała się cierpieniem synowej. Wpadła we wściekłość, gdy Tommen żałował szwagra i stanął w obronie swej małżonki. W nocy Cersei śnił się koszmar o namiocie Maggy Żaby. Qyburn potwierdził, że maegi mają wielką moc, więc królowa regentka postanowiła przyspieszyć sprawę z Margaery. Zastraszyła Pycelle’a, aby wyznał, że przygotowywał dla żony Tommena miesięczną herbatę. Kazała aresztować minstrela, Błękitnego Barda, i oddała go Qyburnowi, by eksmaester wymusił torturami odpowiednie zeznania. Królowa była obecna przy „przesłuchaniu”. Taena obiecała namówić jedną z kuzynek Margaery do współpracy. Sama Cersei nakłoniła Osneya Kettleblacka do złożenia fałszywych zeznań, jako zapłatę po raz kolejny ofiarowała mu swoje ciało.

Osney Kettleblack wyspowiadał się wielkiemu septonowi. Margaery i jej kuzynki aresztowano, co spowodowało wzburzenie w mieście. Cersei poszła do septu Baelora, by porozmawiać z synową. Udawała życzliwość, ale Tyrellówna ją przejrzała. Potem królowa regentka postanowiła pomówić z wielkim septonem. Okazało się, że Osney na torturach zmienił zeznania. Cersei została pojmana. Odebrano jej ubranie i dano w zamian starą koszulę. Podawano jej tylko wodę i bardzo skromne potrawy, co godzinę budzono ją pytaniem, czy jest gotowa wyznać popełnione grzechy. Pod nieobecność królowej regentki rządy przejęli Harys Swyft i Pycelle, którzy usunęli z rady Qyburna, a Aurane Waters zabrał okręty i odpłynął. Cersei postanowiła błagać Jaimego, by reprezentował ją podczas próby walki.

 

Taniec ze smokami

Wyczerpana Cersei postanowiła wyznać grzechy, by wydostać się z więzienia. Przyznała się do cudzołóstwa po śmierci Roberta, ale odrzuciła pozostałe zarzuty. Po spowiedzi przeniesiono ją do lepszej celi i pozwolono przyjmować gości. Jako pierwszego zaprosiła stryja Kevana, który objął urząd regenta. Przyniósł jej wieści m.in. o tym, że Arys Oakheart zginął w obronie księżniczki Myrcelli i zwolniło się miejsce w Gwardii Królewskiej. Królowa poprosiła, by dano biały płaszcz rycerzowi, którego wskaże Qyburn.

By wrócić do zamku, Cersei zgodziła się na marsz pokutny przez miasto. Miała przejść od septu Baelora do Czerwonej Twierdzy naga, bosa i ogolona. Obiecywała sobie, że będzie harda i nie da się złamać. W czasie marszu tłum szydził z niej, wyzywał ją, obrzucał paskudztwem. Zdała sobie sprawę, że zgromadzeni patrzą na nią jak na zwykłą, starzejącą się kobietę. Prześladowały ją też wspomnienia. Pod koniec drogi królowa rozpłakała się i pobiegła na zamek.

Po marszu pokutnym Cersei zachowywała się potulnie. Pozbawiono ją wpływu na rządzenie królestwem i edukację syna. Cały czas towarzyszyły jej nowicjuszki, przydzielone przez wielkiego septona. Spędzała trzecią część dnia na rozmowach z synem, drugą – na modlitwie, a ostatnią – na kąpielach. Najwyraźniej po marszu pokutnym nigdy nie czuła się dość czysta.

 

Teorie fanów

Spekulacje fanów dotyczą osoby „młodszej i piękniejszej” oraz valonqara z przepowiedni. Cersei uważa, że „młodszą i piękniejszą” jest Margaery Tyrell, nie należy jednak zapominać, że w grze o tron bierze udział kilka atrakcyjnych kobiet. Kres panowaniu Lannisterów może położyć Daenerys Targaryen, uważana za najpiękniejszą kobietę świata, o ile w końcu wyruszy do Westeros. Młoda i ładna jest też Arianne Martell, która może się przyczynić do klęski Cersei pod warunkiem, że Dorne poprze Aegona. Nie wiadomo, jaki jest ostateczny plan Petyra Baelisha i jaką rolę ma do odegrania urodziwa Sansa Stark. Możliwe, że to siły Północy albo Doliny Arrynów zadają Lannisterom ostateczny cios.

Mniejsze pole do spekulacji daje osoba valonqara. Cersei ma tylko dwóch braci, obaj są od niej młodsi. Ona sama uważa, że zabije ją Tyrion, który wydaje się mocniejszym kandydatem – szczerze nienawidzi Cersei i chce służyć Daenerys Targaryen. Jeśli zostanie doradcą smoczej królowej, a ona zdecyduje się zaatakować Westeros, Tyrion będzie miał duże szanse na zabicie siostry. Jaime wydaje się mniej prawdopodobny, ale biorąc pod uwagę ochłodzenie stosunków między nim a Cersei, jest to całkiem możliwe, o ile Lady Stoneheart go nie powiesi.

Istnieją też spekulacje, że to Cersei zabiła Melarę Hetherspoon, dziewczynkę, która również usłyszała proroctwo Maggy Żaby. Motywem mogła być zazdrość – Melara chciała wyjść za Jaimego i pytała czarownicę, czy to kiedyś nastąpi.

 

 

autor: Rudbekia
(fot. materiały prasowe HBO)

 

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Możesz użyć następujących tagów oraz atrybutów HTML-a: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>