Gregor Clegane

gregor clegane small

Pseudonim: Góra, Która Jeździ (Góra) /The Mountain That Rides (The Mountain)
Herb: trzy czarne psy na żółtym polu

Bardzo wysoki (ok. ośmiu stóp wzrostu – niemal 2,5 metra), bardzo silny, słynie z okrucieństwa i niezwykłej brutalności. Walczy potężnym dwuręcznym mieczem, ale jego niepospolita siła pozwala mu swobodnie operować nim jedną ręką. Gregor nosi ciężką zbroję płytową, w której przeciętny rycerz nie byłby w stanie się poruszać, nie mówiąc o czynnej walce. Clegane pełni funkcję chorążego Lannisterów i wykonuje gorliwie rozkazy lorda Tywina.
Góra, Która Jeździ wzbudza w ludziach powszechny strach, o jego zbrodniach wiedzą niemal wszyscy, jednak niewiele osób odważa się formułować jakiekolwiek zarzuty prosto w oczy ser Gregora albo poskarżyć się jego seniorowi. Życie ludzkie nic dla niego nie znaczy. Jego brat Sandor wspomniał, że Góra zabił kiedyś jednego ze swych ludzi tylko dlatego, że ten zbyt głośno chrapał.

 

W momencie rozpoczęcia akcji Gry o tron ma ok. 32 lata.

 

Przedakcja
Podczas rebelii Roberta ser Gregor walczył po stronie Lannisterów. W czasie plądrowania Królewskiej Przystani zamordował Elię Martell (żonę księcia Rhaegera, a zarazem synową szalonego króla Aerysa Targaryena) oraz jej malutkiego synka. Ludzie w Westeros powiadali, że roztrzaskał główkę niemowlęcia o ścianę, a następnie zgwałcił i zabił jego matkę. Góra przyznał podczas pojedynku z Czerwoną Żmiją, że tak właśnie było. Jego senior, lord Tywin, twierdzi, że rozkazał zabić tylko dzieci Rhaegara. Nie przyszło mu na myśl, że należy także zakazać krzywdzenia księżnej.

Gregor Clegane był trzykrotnie żonaty. Jego dwie pierwsze żony zmarły, co stało się źródłem mrocznych plotek o przyczynach ich śmierci. Nagłe wypadki nie oszczędzały także innych członków jego rodziny: ojciec zginał na polowaniu, siostra zmarła młodo w dziwnych okolicznościach, a brat doznał poważnych poparzeń.
Gregor jest samotnikiem, większość czasu spędza w swej posiadłości, wyjeżdża z niej tylko na turnieje lub wojny. Zamek Clegane’ów odpowiada swym klimatem cechom charakteru Góry: jest to ponura budowla, w której służący giną bez wieści, a psy boją się wchodzić do niektórych komnat.

 

Gra o tron

 

Gregor Clegane bierze udział w turnieju namiestnika, a jego giermkiem jest Joss Stilwood. Gregor walczy znakomicie, pokonuje kolejnych zawodników. Jako jedyny w turnieju indywidualnym zabija swego przeciwnika, młodego rycerza z Doliny Arrynów. Wszystko wskazuje na to, że był to nieszczęśliwy wypadek, ale Sandor Clegane jest zdania, iż było to celowe działanie Góry. W półfinale przeciwnikiem Gregora jest Loras Tyrell. Młody rycerz nie ma oporów przed zastosowaniem drobnego podstępu, przez co Góra przegrywa ten pojedynek. Wściekły chwyta za miecz, zabija swego konia, a potem koncentruje złość na ser Lorasie, którego od niechybnej śmierci ratuje interwencja Ogara. Gregor Clegane opuszcza po tym incydencie turniej. W drodze powrotnej zatrzymuje się wraz ze swymi ludźmi w gospodzie i tam dokonują zbiorowego gwałtu na nastoletniej córce oberżysty. Góra płaci jej ojcu srebrną monetą, ale potem domaga się reszty, twierdząc, że dziewczyna nie była warta srebrnego jelenia.

 

Po pojmaniu Tyriona przez Catelyn Stark lord Tywin postawił swoje wojska w stan gotowości. Gregor Clegane otrzymuje polecenie dręczenia mieszkańców zachodniej części Dorzecza. Wraz ze swymi ludźmi nocą najeżdża osady, pali ludzi żywcem w budynkach, zaciekle ściga uciekinierów. Jak relacjonowali cudem ocaleni z tych pogromów, atakującym nie zależało na tym, by kraść czy rabować, liczyło się tylko zniszczenie wrogich ziem oraz zadawanie cierpień i śmierci ich mieszkańcom. Na wieść o tych czynach Góry królewski namiestnik Eddard Stark wyjmuje ser Gregora spod prawa, odbiera mu tytuły, ziemię, majątek i skazuje go na śmierć. Egzekucję wyroku Ned powierza ludziom pod wodzą lorda Berica Dondarriona.

Góra zasiada w radzie wojennej lorda Tywna, a podczas bitwy o bród dowodzi przednią strażą lannisterskich wojsk.

 

Starcie królów

 

Gregor Clegane nadal pustoszy Dorzecze. Zdobywa m.in. zamek Darrych. Każe zabić cały garnizon łącznie z ośmioletnim lordem Lymanem. Atakuje oddział nasłany na niego przez Eddarda Starka. Góra zabija Dondarriona, jednak części zbrojnych Berica udaje się uciec z zasadzki.

Góra wraz ze swymi ludźmi zgarnia mieszkańców ziem otaczających Harrenhall i prowadzi ich do zamku. Wśród porwanych przez Clegane’a znajduje się także Arya. Dziewczynka jest świadkiem licznych okrucieństw, jakich dopuszczają się ludzie ser Gregora. Morderstwa, tortury i gwałty są codziennością dla nieszczęśników, którzy dostali się w ręce podkomendnych Góry. Clegane nie bierze czynnego udziału w przesłuchaniach, ale całymi godzinami w milczeniu przygląda się dręczeniu kolejnych ofiar, a niekiedy własnoręcznie zabija jeńców.

Ser Gregor kilkakrotnie wyjeżdża z Harrenhall na krótkie wyprawy łupieżcze, następnie znowu wyrusza na wojnę wraz z lordem Tywinem. Góra m.in. atakuje brody w pobliżu Riverrun, jednak Edmure Tully daje mu odpór.

 

Nawałnica mieczy

 

Gregor Clegane na wezwanie Cersei udaje się do Królewskiej Przystani, by tam reprezentować królową podczas sądu bożego. Jego przeciwnikiem jest Oberyn Martell, walczący w imieniu Tyriona Lannistera. Czerwona Żmija ma do wyrównania własne porachunki z ser Gregorem, bowiem to Góra przed laty zabił jego siostrę, Ellię Martell. Szybki i zwinny Oberyn radzi sobie w pojedynku nadspodziewanie dobrze. Rani ser Gregora i niemal doprowadza do jego śmierci podczas walki. Oberyna gubi nadmierna pewność siebie , a ser Gregor po raz kolejny udowadnia, że jest śmiertelnie niebezpiecznym przeciwnikiem. Nawet poważnie ranny, z włócznią w brzuchu, jest w stanie pochwycić księcia i zmiażdżyć mu głowę. Wygrana nie przynosi mu jednak satysfakcji, bowiem Czerwona Żmija zatruł swą broń. Zraniony po wielokroć Góra powoli umiera w męczarniach. Maester Pycelle nie jest w stanie rozpoznać użytej przez Czerwoną Żmiję substancji, a wszelkie dostępne mu środki lecznicze są bezradne wobec dornijskich trucizn.

 

Uczta dla wron

 

Krzyki ser Gregora przeszkadzają mieszkańcom Czerwonej Twierdzy, więc królowa Cersei oddaje Clegane’a Qyburnowi, eksmaestrowi, któremu odebrano uprawnienia za eksperymentowanie na ludziach. Qyburn w podziemiach dokonuje tajemniczych eksperymentów, do których potrzeba mu kolejnych ofiar. Ser Gregor umiera, a jego czaszka zostaje w ramach zadośćuczynienia odesłana do Dorne.

 

Tymczasem Jaime Lannister trafia do Harrenhall, gdzie spotyka podkomendnych Góry. Ci opowiadają mu o smutnym losie Vargo Hoata. Ser Gregor po kawałku obcinał mu kończyny, a kucharzowi nakazał przyrządzanie z ciała Hoata potrawy, którą następnie karmił samego Vargo oraz pozostałych jeńców. Danie to określano mianem „koźliny”, z uwagi na pseudonim Hoata. Jaime spotkał w Harrenhall także Pię, niegdyś bardzo ładną służącą, która swego czasu powzięła zamiar przespania się ze wszystkimi rycerzami z zamku. Pia za sprawą ser Gregora straciła swą urodę, bowiem odezwała się, kiedy Góra oczekiwał ciszy, za co Clegane uderzył ją w twarz dłonią w pancernej rękawicy. Złamał jej nos i wybił kilka zębów.

 

Teorie fanów

Eksmaester Qyburn został wygnany z Cytadeli za eksperymenty na żywych ludziach. Po tym jak dostał w swoje ręce ser Gregora, przeprowadził szereg doświadczeń, do których potrzebował coraz to nowych obiektów doświadczalnych (m.in. służącej Senelle i lady Falyse Stokeworth). Pod koniec czwartego tomu Qyburn złożył zamówienie na zbroję przeznaczoną dla ogromnego męża. Zapowiedział wówczas królowej Cersei, że dostarczy jej potężnego obrońcy. Tym człowiekiem jest ser Robert Strong – potężny rycerz, przewyższający wszystkich wzrostem, wcielony na polecenie Cersei do Gwardii Królewskiej. Na temat ser Roberta krążą zadziwiające plotki: powiadają o nim że ciągle milczy, nie zdejmuje z głowy hełmu nie je, nie śpi, i nie korzysta z toalety. Fani uważają, że Qyburn stworzył westeroski odpowiednik potwora doktora Frankensteina, który ma ciało ser Gregora Clegane.
Teoria ta została w pełni potwierdzona przez serial – tam również ciężko ranny w pojedynku Gregor Clegane trafia pod opiekę Qyburna, który doprowadza do jego uzdrowienia. Ciało ser Gregora wykazuje pewne cechy rozkładu, ale porusza się i bez szemrania wykonuje polecenia Cersei. Sama Cersei szybko rezygnuje z zachowania pozorów i przyznaje, m.in. w rozmowie z Ellarią Sand, że jej opiekun to Gregor Clegane, silniejszy niż kiedykolwiek wcześniej.

 

Cytaty dotyczące Gregora Clegane’a

„Góra nie należy do ludzi, którzy by chylili głowę przed ramieniem sprawiedliwości, bez względu na to, kto je uosabia”.
(Petyr Baelish
George R. R. Martin, Gra o tron, tłum. Paweł Kruk, Poznań 2003, str. 452).
„Nikt nigdy mu się nie oparł”.
(Sandor Clegane
George R. R. Martin, Gra o tron, tłum. Paweł Kruk, Poznań 2003, str. 291).
„Góra zabijał ludzi jak muchy, lecz przez większość czasu nawet nie zdawał sobie sprawy z ich obecności”.
(Arya Stark
George R. R. Martin, Starcie królów, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2000, str. 418)

„Na tle olbrzymiego zamczyska nawet Gregor Clegane wydawał się mały”.
(Arya o Harrenhall
George R. R. Martin, Starcie królów, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2000, str. 418)

„Nie pojmowałem też jeszcze, kim jest Gregor Clegane. Wiedziałem tylko, że jest olbrzymi i straszliwy w walce”.
(Tywin Lannister
George R. R. Martin, Nawałnica mieczy, tom 2 Krew i złoto, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2002, str. 118).

„Ten cholerny Góra jest za wielki, żeby być czyjąkolwiek zabawką”.
(Tyrion Lannister
George R. R. Martin, Nawałnica mieczy, tom 2 Krew i złoto, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2002, str. 367).

 

„Katowski miecz nie jest odpowiednim końcem dla dzielnego ser Gregora. Tak długo modliliśmy się o jego śmierć, że sprawiedliwość wymaga, by on również się o nią modlił”.
(Tyene Sand,
George R. R. Martin, Uczta dla wron. Cienie śmierci, tłum. Michał Jakuszewski, Poznań 2006, str. 66)

 

Asia Witek
(fot. materiały prasowe HBO)

 

 

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Możesz użyć następujących tagów oraz atrybutów HTML-a: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>