Tyrion Lannister

Nawałnica mieczy

Po odzyskaniu świadomości Tyrion dowiaduje się, że ludzie z górskich klanów opuścili go, Tywin przejął obowiązki namiestnika, a on sam został nowym starszym nad monetą. Ojciec każe mu także w celach politycznych poślubić Sansę Stark, zanim zrobi to Willas Tyrell. Tyrion bierze z nią ślub, ale postanawia nie konsumować małżeństwa, zgodnie z wolą dziewczyny. Tywin nalega, ale jego syn pozostaje nieugięty, mimo wielu kpin.

Na weselu Joffreya z Margaery Tyrell karzeł wdaje się w kłótnie z panem młodym. Po gwałtownym zgonie siostrzeńca Tyrion zostaje niesłusznie oskarżony o zabójstwo i wtrącony do lochu. Ponownie staje przed sądem za przestępstwo, którego nie popełnił. Sytuacja wydaje się beznadziejna: wiele osób zeznaje przeciwko Tyrionowi, m.in. Varys, maester Pycelle oraz sama Shae. Tyrion znów postanawia skorzystać ze swojego prawa i domagać się próby walki, ale Bronn nie kwapi się do wsparcia swego chlebodawcy. Sytuacja wydaje się beznadziejna, dopóki Oberyn Martell nie proponuje Tyrionowi, że zostanie jego czempionem w próbie walki i zmierzy się z Gregorem Clegane’em. Mimo że książę zadaje przeciwnikowi poważne rany, nie udaje mu się wygrać walki. Zostaje zabity.

Śmierć Oberyna czyni Tyriona winnym w oczach ludzi, ale z pomocą Jaimego i Varysa udaje mu się wydostać z celi. Podczas pożegnania Królobójca mówi bratu, że Tysha w rzeczywistości nie była prostytutką, lecz córką rolnika. Tyrion uznaje to za niewybaczalną zdradę i obiecuje zemstę. Spytany, czy naprawdę zabił Joffreya, kłamie że tak było, aby zadać bratu ból. Tyrion dociera sekretnym przejściem do pokojów ojca, gdzie spotyka nagą Shae w łożu. Dusi ją łańcuchem namiestnika. Ojca znajduje w wychodku. Pyta go, gdzie jest Tysha, na co ten odpowiada: „Tam gdzie wysyła się kurwy”[iii]. Tyrion zabija ojca strzałem z kuszy i ucieka z Królewskiej przystani.

Proces sądowy oraz wydarzenia tej nocy całkowicie zmieniają jego stosunek do swej rodziny.

Uczta dla wron

Tyrion nie pojawia się osobiście w tym tomie. Cersei ogłasza, że ofiaruje tytuł lorda temu, kto przyniesie głowę jej karłowatego brata.

Taniec ze smokami

Tyrion przebywa wąskie morze. Jego stan psychiczny jest bardzo zły: Lannister ciągle rozpamiętuje ostatnie wydarzenia i zastanawia się, dokąd odsyła się dziwki. Próbuje znieczulić się rzeką wina. Dociera do posiadłości Illyria Mopatisa, który opowiada mu o Daenerys i jej trzech smokach. Magister wysyła Tyriona do Volantis, by tam oczekiwał na Daenerys i jej armię, która prawdopodobnie niebawem wyruszy na podbój Westeros. Tyrion przybiera pseudonim Hugor Hill. Wraz z nim w podróż udaje się najemnik zwany Gryfem, jego syn – Młody Gryf; ser Rolly Duckfield (aka Kaczka), Haldon Półmaester i atrakcyjna septa Lemore. W trakcie podróży Tyrion uświadamia sobie, że Gryf to w rzeczywistości ser Jon Connington, dawny przyjaciel księcia Rhaegara Targaryena, a Młody Gryf ma być Aegonem Targaryenem, synem księcia i Elii. Podczas żeglugi statek zostaje zaatakowany przez kamiennych ludzi (zarażonych szarą łuszczycą), a Tyrion wypada za burtę „Nieśmiałej Panny”. Wydaje się, że zginie, jednak zostaje uratowany przez Jona Conningtona.

W Selhorys Tyrion odwiedza burdel, w którym zostaje schwytany przez Joraha Mormonta. Wygnany rycerz zabiera go do wdowy z portu, żeby przy jej pomocy zorganizować transport z Volantis do Meeren. Podczas rozmowy Tyrion zostaje zaatakowany przez karlicę imieniem Grosik, byłą komediantkę. Dziewczyna uważa, że przez niego zginął jej brat (zabili go ludzie polujący na Tyriona). Jednak mimo takiego początku znajomości zaprzyjaźniają się na statku, którym podróżują w kierunku Zatoki Niewolniczej. Gdy przedłuża się cisza na morzu, karły wspólnie zabawiają załogę występami.

Po potężnym sztormie, który złamał maszt statku, Tyrion, Grosik, Jorah Mormont i reszta podróżnych zostają schwytani przez przepływających nieopodal łowców niewolników z Yunkai. Tyrion wraz z Grosik, jej psem i świnią zostają sprzedani Yezzanowi zo Qagazzowi, swoistemu „kolekcjonerowi osobliwości”. Tyrionowi udaje się namówić nowego pana do kupienia także ser Joraha. W niewoli Lannister posługuje się imieniem Yollo. Karły zostają zmuszone do występu na wielkiej arenie w Meeren, gdzie zabawiają publiczność inscenizowaną walką. Nie wiedzą, że na arenę mają zostać wpuszczone głodne lwy. Ich życie ratuje Daenerys, która sprzeciwia się tak okrutnemu sposobowi dostarczenia rozrywki ludności Meeren. Po występie karłów smocza królowa znika, a możni z Yunkai szykują się do ataku na Meereen. W obozie szerzy się dyzenteria. Kiedy ich pan jest umierający, Tyrion, Grosik i ser Jorah uciekają do Brązowego Bena. Tyrion obiecuje Plummowi bogactwa Casterly Rock. Dzięki temu wstępuje do Drugich Synów i staje się najemnikiem.

Relacje

Tywin Lannister

Ojciec już od narodzin chłopca, przy których umarła Joanna Lannister, znienawidził chłopca za „zabicie własnej matki”. Sprawa Tyshy, uczynienie Tyriona zarządcą systemu kanalizacji Lannisportu, zabronienie mu odbycia po osiągnięciu wieku męskiego typowej dla Lannisterów podróży po Wolnych Miastach, odmówienie prawa do dziedziczenia Casterly Rock – te i inne czyny opisane w książce dobitnie pokazują stosunek Tywina do karłowatego syna. Ostatecznie Tyrion zemścił się na ojcu za to i inne przewinienia i w pewien sposób sprawiedliwości stało się zadość.

Jaime Lannister

Jaime to jedna z nielicznych postaci, z którą Tyrion utrzymywał serdeczne stosunki. W dzieciństwie starszy brat, zamiast dokuczać jak Cersei i inni, w miarę możliwości bronił Tyriona przez okrucieństwem ludzi. Mimo że Jaime dostał od losu to, czego poskąpiono młodszemu Lannisterowi – urodę, siłę, miłość, Tyrion bardzo kochał starszego brata. W ciężkich chwilach obaj Lannisterowie zastanawiali się, co drugi zrobiłby na jego miejscu. Ich relacje zmieniły się diametralnie, gdy Tyrion poznał prawdę o Tyshy. Dodatkowo zabolało go pytanie Jaimego, czy zabił jego syna Joffreya. Karzeł potwierdził i odwzajemnił się opowieścią o zdradach Cersei. Podczas akcji Tańca ze smokami Tyrion nieraz deklarował, że pragnie zabić zarówno siostrę, jak i brata.

Cersei Lannister

Siostra od zawsze, podobnie jak ojciec, nienawidziła Tyriona. Dokuczała mu, kiedy był dzieckiem, czasami nawet się nad nim znęcała, nie szczędziła mu obelg i szyderstw. Sytuacja nie zmieniła się, kiedy oboje dorośli – klimat wzajemnej rywalizacji i słownych utarczek dominował na każdym spotkaniu Tyriona z Cersei, kiedy karzeł został tymczasowo królewskim namiestnikiem, również na gruncie politycznym. Oboje działali przeciwko sobie, knuli i spiskowali, zapełniali małą radę swoimi ludźmi i dążyli do przejęcia rzeczywistej władzy w stolicy. Bardzo rzadko zdarzały się chwile, kiedy między rodzeństwem zawiązywała się nić porozumienia. Po śmierci Joffreya nienawiść Cersei do najmłodszego brata urosła do olbrzymich rozmiarów. Po jego ucieczce królowa-regentka chciała dać tytuł lorda temu, kto przyniesie jej głowę Tyriona. Z kolei karzeł nigdy nie miał zbyt wysokiego mniemania o swojej siostrze – uważał ją za piękną, ale wredną i niezbyt inteligentną. Po przechwyceniu Alayayi przez Kettleblacków Tyrion poprzysięga Cersei zemstę za okrutne potraktowanie dziewczyny, a po ucieczce z Królewskiej Przystani wspomina nie tylko o chęci zabicia, ale i zgwałcenia siostry.

Joffrey Baratheon

Starszy syn Jaimego i Cersei jest z natury okrutny i uwielbia dokuczać wujowi. Tyrion z kolei dostrzega wszystkie wady następcy tronu i próbuje go utemperować. Robi to także wtedy, gdy Joffrey jest królem, co naraża go na coraz gorsze zachowania ze strony krewniaka. Nienawiść chłopaka do wuja widać zwłaszcza na królewskim weselu, dlatego po śmierci Joffa na Tyriona natychmiast padało podejrzenie o zamordowanie obmierzłego krewnego.

Myrcella i Tommen Baratheonowie

W Grze o tron, Starciu królów i przez większość Nawałnicy mieczy relacje między Tyrionem a jego młodszymi siostrzeńcami są ciepłe. Jednakże już podczas procesu Krasnal zastanawia się, jak wykorzystać Myrcellę przeciwko Tommenowi… po to, by rozwścieczyć Cersei.